dinsdag 14 oktober 2008

Wat er allemaal aan vooraf ging




16 mei, 10:16
We zijn aangeland in een regenachtig Rotterdam, maar het is in de hele regio/land zo zie ik. We zijn tot na de begrafenis van Tini in de buurt (a.s. dinsdag). Gisteren overleedt ze en ik heb dierbare herinneringen aan haar, b.v. vroeger: dat we samen naar de nieuwste films van Cliff gingen in Amsterdam. en later: shoppen bij de Bijenkorf met haar en mijn moeder! en de bezoekjes samen in Bretagne! Ze rust in vrede

We zijn op weg..eerst nog een stop in Volendam, maar dan het zeegat uit richting het Zuiden. Ons doel is, zoals het Henk het noemt, de Spaanse Algarve. Maar we zien wel. Mijn nicht is aan boord geweest op zondag 4 mei en we hebben een heerlijke dag gehad. Een rustig windje en alleen voor het Paard van Marken moest de motor wat aan om iets bij te sturen. Een prachtige zeildag. Intussen zijn we in Scheveningen aangeland.. Het maken we van sprayhood en de kuiptent, maar bovenal de bimini was een hele operatie. Het was prachtig in Volendam, in het buitenland hadden we de loftuitingen over zo’n pittoresk plaatsje niet onder stoelen of banken gestoken, nou hierbij de mijne over Volendam! Het is er alles, zo schoon…zo vrolijk…zo verzorgd en niet alleen in de omgeving van de haven, maar door de hele plaats. Ik heb een aantal keer een uur gelopen (beweging you know!) door verschillende wijken, maar petje af!! Dan zijn Jeroen en Robert nog aan boord gekomen en die hebben het ook getroffen, heerlijk zeilweekend naar Hoorn en terug naar Amsterdam, fantastisch! Het weer wordt minder maar deze heerlijke dagen kunnen ze ons niet meer afnemen. Kon hier in de jachthaven eindelijk op het net, wanneer de volgende keer zal zijn?


donderdag 2 oktober 2008

OP REIS
















Henk en ik zijn dit jaar op weg gegaan naar de Middellandse Zee. We hebben in het zuiden van Portugal, de Algarve bereikt. De Don Mare onze zeilboot, ligt aan de grensrivier de Giuadiane, bij het Spaanse plaatsje Ayamonte


OP REIS -5-22 mei, 21:53Inmiddels hebben we weer het ruime sop gekozen en zijn aangekomen in Blanckenberge. gisteren is Hans in Stellendam nog aan boord geweest en we hebben een fijne avond gehad, waar vooral de appelmoes bij Henk en Hans de kers op de taart bleek. (Zie je Demi hoe gek Henk op appelmoes is!!) Morgen zakken we verder af, maar of het al Engeland wordt weet ik niet....



OP REIS -6-26 mei, 17:35We zijn na een heerlijke zeiltocht in Boulogne aangekomen. Hadden 45 knopen wind en behaalden een snelheid van meer dan 10 knopen, jippie. Maar nu kunnen we er niet uit! De vissers staken, te hoge brandstofprijzen, Ze hebben een ketting gespannen en wij (en anderen) kunnen de haven niet verlaten..



OP REIS -7-31 mei, 21:49Ja allemaal gelukt, alleen door de vissers in Boulogne aan de kade gehouden. Men strijdt er, staakt er om de torenhoge prijzen van de olie. Daar zijn we dan aan gekomen in Fécamp, altijd een prettig weerzien…Vanmorgen vertrokken uit Dieppe en het leek er op dat we een zeildag tegemoet gingen, maar de laatste uren toch weer op de motor. Ik dacht er al eerder over, alle meeuwen in een vissersplaatsje, voeden zich natuurlijk met de vis die van boord wordt gegooid na het binnenvaren en zelfs onder het binnenvaren wanneer de vis wordt uitgezocht en schoongemaakt. Dus die beesten gieren van de honger..in grote drommen om de schepen om de restjes te bedelen. Ik heb het niet zo op meeuwen (Birds…&#61514 , maar dit kon nog net door de beugel…hoop wel dat ze ons verder met rust laten. Morgen zetten we onze tocht voort richting de Kanaaleilanden., dus vroeg op 04.30 uur!.



OP REIS 85 jun, 21:22Hier liggen we in (Noord Bretagne) Plouma'nach, links onder in, zijn allemaal boeien, met visserschepen en daar liggen we tussen. We schieten al op!



OP REIS 99 jun, 23:48 We hebben vanavond gekeken naar de wedstrijd van Nederland tegen Italie…wat een match. Gillen bij de doelpunten. We zijn nog steeds in Camaret, en vandaag de boot weer volgeladen om wat meer te kunnen de ankeren. Dus in St. Evette kunnen we aan een boei!



OP REIS 1016 jun, 21:57Onze reis loopt voorspoedig, we kunnen de wedstrijden van ons elftal gelukkig volgen en houden ons op de dag van Oranje-Les Bleues een beetje gedeisd. We zijn nu op een traject gekomen waar we nog niet geweest zijn met de boot. Er zijn al meer Nederlanders op pad naar deze omgeving, want hier moet je zijn! Een fijn zeilgebied…helaas zijn wij genoodzaakt vaak de motor bij te zetten, geen of heeeeeel weinig wind. Meestal rond drie trekt het wat aan en dan knallen we (als het dan uit de goede richting komt of we het zo kunnen doen dat we nog in redelijke tijd op onze bestemming komen. Ook het tij doet er nog toe! We hebben de bij boot in actie!! In Benodet zijn we met zijn tweeën naar de kant gegaan en hebben bij de visboer een verse kreeft gescoord, in de stoomoven en er daarna aan boord heerlijk van gesmuld. Inmiddels hebben ook de dolfijnen de Don Mare gespot en heeft Henk zijn klarinet te voorschijn gehaald en speelt dat het een lieve lust is. Misschien is hij in Spanje zo ver dat hij op wat pleintjes kan zitten met een schoteltje…beetje bijverdienen is hij nooit vies van tenslotte! Ik denk dat we nog tot eind van de week aan deze kust blijven..noord Biskaije en dan vanauit La Rochelle oversteken naar Bilbao.



Op Reis 113 jul, 16:37Ja, ja, ja…op zondag de 29e, in de vooravond zijn we aangekomen in de haven van Santander. Waren we eerst nog van plan onze koers naar Bilbao te zetten, vonden we het bij nader inzien beter om Bilbao te bezoeken vanuit Santander, met de bus of trein. Na 2 dagen en een nacht op de Golf zijn we dan weer op het Spaanse schiereiland …een prettig weerzien. Heerlijke temperatuur, en de eerste avond al een genot, want we hebben de MATCH gezien in het café…en “we” werden Europees kampioen. Wat een fiesta, en een uitgelaten mensen. De volgende dag zinderde de stad nog van het feestgevoel. Inmiddels zijn we hier een paar dagen en hebben gisteren dus met de bus Bilbao bezocht. Een stad die je bijna ieder uur mooier ziet worden. We bezochten natuurlijk het Guggenheim (en Puppy) kijk ook op http://www.guggenheim.es/ en hebben genoten van de heerlijk “pinxtos” aan de bar. Het is bere gezellig in Bilbao, er is een film/theater festival, er is muziek en er zijn optreden in de mooie grote winkel promenade. Onze terugreis was er een met obstakels, een bus met motorpech, steeds na een aantal kilometers, alles uitschakelen en weer opstarten, ik was blij dat we er waren. Gisteren was het een druilerige dag (eigenlijk pas de 2e of 3e dag van regen van enige betekenis – soms viel er wel maar dat was snachts-) hebben wat geshopt. Er was een password afgegeven van de haven voor een internet verbinding maar dat werkt toch niet, we zitten aan de rand van de marina, buiten bereik van de zender denk ik. Bij nader inzien gaan we vanuit Lissabon naar Nederland voor de bruiloft van Jeroen en Robert, het zuiden halen we niet als we in dit tempo doorgaan. We maken nog een paar stops hier aan de Noord-Spaanse kust en dan wat daagjes in La Coruna en weer verder. We kijken straks maar een filmpje, want het is een beetje te triest om de wal weer op te gaan. Tot later maar weer en iedereen die zomer gaat vieren een fijne tijd!!!...



OP REIS 1220 jul, 22:45Nadat we Santander hebben verlaten hebben we 3 weken langs de noord Spaanse kust gezworven. We bezochten Ribadasella, een kleine, maar aantrekkelijke vissershaven, waar ze juist dat weekend een feest hadden. Veel mensen op de been, kraampjes met allemaal van die “panfluiters”, die zelfgebreide truien, kralen en kettingen aan de man/vrouw probeerden te brengen. De haven valt er voor een groot deel droog, dus op tij naar binnen en aan de kade bemachtigen we een plaatsje. Lange lijnen naar de kant. We zien er voor het eerst de sideria’s, café’s en restaurants waar ook (veel) cider wordt geschonken en wel op een heel speciale manier. Het stadje maakt een gezellige indruk en feesten kunnen ze ook want tot 5 uur gaat de muziek en gezang door! Op weg naar Gijon doen we ook nog Lastres aan, en maken in de vissershaven vast aan een sportvisser, de man ontmoeten we later en hij is akkoord dat we van zijn schip gebruik maken. Ik maak er de eerste “duik”in het water en we gaan met de dinghy aan land. Ook in Gijon waar we een weekje te gast zijn is het buitengewoon goed toeven, iedere dag zien we een ander stukje van de stad, en in de sideria’s vloeit ook hier de cider rijkelijk. De Marina biedt allerlei faciliteiten maar….schrikbarend veel geld. De was, ja kan je brengen en ophalen voor € 26!!! En een uurtje internetten (wifi) kost € 5, dus dat gaat allemaal niet door, we zoeken voor de mail een café in de stad en de was doen we later. Alhoewel de wind de goede hoek heeft is de zeegang hier aan de noordkant niet prettig, er is veel deining, lange hoge golven. Om kort te gaan niet prettig zeilen, in de meeste gevallen hebben we een beetje de motor bij. Op weg naar Gijon besluiten we dan ook Luarca binnen te varen en we hebben hier weer een andere aanleg ervaring. Een boei op ongeveer 30 meter van de kant, voor de achterkant van het schip en een lange landvast naar de (hoge) kade, aan de voorkant. Luarca ligt in de Rio Negro, een klein stadje uit de 13e eeuw waar men vroeger de walvisvaart uitoefende. Op de Punta Blanca staat een oude vuurtoren en een kerkhof, zoals de naam al aangeeft, alles opgetrokken in het wit. Wanneer we veilig in de haven van Ribadeo zijn aangeland, vertelt Henk dat de kaartplotter hem/ons op dit laatste stukje danig in de steek heeft gelaten. We liggen a. aan de andere kant van de rivier en hebben een andere koers gevaren dan staat uitgeplot! Gelukkig hebben we onze eigen ogen ook nog en op het juiste moment is de koersgang dus ook gecorrigeerd. In de rivier liggen een paar “wandelende”zandbanken, dus daar moeten we uit de buurt blijven. Ribadeo was vroeger (Romeinse tijd zelfs) een belangrijke handelsplaats, er is, nu overigens dicht voor restauratie een rood koper of mozaïeken 18e eeuwse koepel of dom wat in gebruik was als bibliotheek in de Parador in het centrum staan volop palmbomen en alles heeft een mediterrane uitstraling. Voor dat La Coruna voor ons in beeld komt moeten we nog even aan wal in Viveiro. Hier hebben we in 2006 voor het eerst met eigen kiel, voet gezet op Spaanse bodem. Een leuk weerzien, maar of helaas is er nog niets veranderd. Het stadje is nog net zo gezellig en druk, aan een uitbreiding en upgrading van de marina zijn ze niet toegekomen. In de oude stad staat een kerk uit de 9e eeuw. We zijn in Galicie dus kunnen de bandero bleu weer toevoegen aan de gastenvlag van Spanje. Weer ongeveer 25 mijl verder ankeren we in de Rio van Cedeira. Op 18 juli varen we dan La Coruna binnen, the Crystal City en liggen in de Darsena Deportivo, we plannen eerst maar eens 2 nachten.


OP REIS 1317 aug, 09:33Het worden er 3 De weerberichtgeving in ogenschouw genomen, 5,6 Bft en later naar 7…’t is nu of nog vier dagen wachten. Het is nu, dus besluiten we uit te varen. Er is veel deining en voor La Coruna zelfs een onrustige zee maar dat wordt beter. De wind is een 5 maar achter op is dat goed te handelen. De Portugese Noord laat echter niet lang op zich wachten en meestal zakt de wind tijdens de middag wat in, vandaag niet. De wind blijft aan trekken en we hebben dan nog niet eens de Islas Sisargas gehad….Er staan inmiddels 35 knopen (Bijna 8 Bft) op de teller. De zee kolkt en maakt diepe kuilen (4 meter). Aan de voorzijde van het schip is dat niet erg om te zien maar als je schuin achter je kijkt en die watermuur op je af ziet komen is dat niet prettig. We wilden naar Camarinas, maar zetten dat uit ons hoofd. De stuurautomaat kan het niet aan en Henk moet 2 uur goed aan de bak om de Don Mare met bemanning op koers te houden. Wanneer we de Punta del Rocundo, de laatste kaap voor de Ria ronden, denken we in rustiger vaarwater te komen, maar we hebben nu halve wind, die rond de kaap suist, zelfs in de kom van de Ria de Corme gaat de wind nog te keer. Henk zet letterlijk alle zeilen bij! Maar als het anker is gevallen…halen we opgelucht adem. Ria de Corme Ondanks de wind, redelijke beschutting hebben we een goede nacht. We weten dat in de loop van de week de wind zuid en zuidwest wordt dus haast geboden om naar Camarinas te gaan. Hier liggen we vervolgens 5 dagen inderdaad "verwaaid", maar vermaken ons prima.(n
We staan op de kant, gisteren bij het vertrek uit Camarinas eindelijk goeie wind, nou ja...in ieder geval een beetje 12 knopen, trekt de motor niet. Ja wat te doen, zit er iets in, alle, nou ja bijna alle, vissers gooien hun touwtjes over boord, zit dat in de schroef, of een stuk plastic. We weten het niet, we voelen wel dat de motor niet op gang komt. Het kan ook komen door de smering van de saildrive (dat legt Henk misschien later uit.. Nu dus met prachtig weer liggen we in de Ria Arosa...Riveira. Leuk stadje maar ja in een travel lift op de kant en morgen er pas weer in. Dan is het tij goed en is er voldoende water onder de kiel om hem weer te laten zakken. We zijn nu (2345) in een cafe met wifi en op de laptop werk ik dit even bij!! Hebben net een hapje gegeten, we raken al aardig gewend aan de late dinertijden van Spanje. Ik ga een foto van google earth proberen bij te voegen dan weten jullie even hoe prachtig het hier is..Hier komt dan nog een foto van....de omgeving.



OP REIS 1517 aug, 09:51 Islas Cies 2 augustus 2008. Na een nachtje ankeren achter het idyllische “Islas Cies” zijn we vertrokken naar onze eerste stop in Portugal. Bijna windstil, maar dat zegt voor de kust hier, niets, over hoe het in de loop van de dag zal gaan waaien. Er was een behoorlijke deining en zonder winddruk in de zeilen is het niet prettig varen. Na een paar uur begint dan toch de beruchte “Portugese Noord” wakker te worden…..alles maar alvast voorbereid want we weten uit ervaring dat rond een uur of één de kracht toe neemt en tot in de vroege avond alleen maar toe blijft nemen. 35 knopen (8 Beaufort) om een uur of drie, dat is werken achter het roer. Nog een paar mijl…..we moeten i.v.m. visnetten en ondieptes één mijl doorvaren om vervolgens hoog aan de wind terug de rivieringang bij Viana do Castelo op te gaan. Met deze wind en golven (3 meter) wel spannend. Even gaat er iets mis, de dinghy die vastgesnoerd lag op het voordek heeft zich in deze heksenketel los gewurmd, Niesje aan het roer…Henk naar het voordek om de rubberboot te redden en vast te sjorren. De wind wordt harder maar de Don Mare weet er wel raad mee. 40PK volgas tegen de wind en golven en binnen een kwartier zitten we tussen de pieren en varen, nog steeds met harde wind tegen, midden in een paradijs van surfers en kiters. Aan alle kanten vliegen ze ons voorbij en één kiter presteerde het over ons heen te vliegen en ons te groeten. Dit alles is een bijzonder en kleurrijk welkom in Portugal. Een prachtig gezellig stadje, vriendelijke mensen en heerlijk eten, maakt ons besluit om nog maar een dagje te blijven wel erg makkelijk.





OP REIS 1617 aug, 10:23Portugal, een ruige kust wordt er afgewisseld met glooiende groene heuvels en rotspartijen. Daartussen precies genoeg haventjes om dit deel niet te lang te maken!!! De bekende “Noord” en de golfbewegingen vanuit het Westen maken het hier een pokkenzee om te varen… Maar na iedere 30 mijlen is er een haventje..een restaurantje…en een flesje wijn en zijn de ontberingen van die dag weer snel vergeten. We zijn in Leixoes (spreek uit Laiksjoens!!! Wat een taal dat Portugees…) (voor Porto) en maken dus ook van de gelegenheid gebruik de stad te bezoeken. Badplaasten als Figiuera da Foz en Nazaré, Peniche. Het wordt tijd ons op te maken voor onze break naar Holland. Onze koers gezet op Cascais, een mondaine badplaats aan de monding van de Rio Tejo. We wilden hier de boot voor een enkele week achter laten om bij de bruiloft van Jeroen en Robert te zijn. Maar…..geen plek er is een regatta vanaf de 18e dus zullen we uitwijken naar Lissabon. Natuurlijk hele happening om “op eigen kiel”, in deze prachtige stad te zijn.
We waren hier al een aantal keren en vermaken ons met shoppen en uitgaan. Het heeft echter een groot nadeel en goed dat we weg zijn over enkele dagen. LAWAAI….. Onder de brug ligt de jachthaven Doca Santo Amaro, met wat local motorbootjes en jachtjes. De brug heeft ook een spoorbrug. Dus herrie van het auto/vrachtverkeer (wat als een hard gezoem over komt!), de dreun van de trein (getjoek), vliegtuigen (aanvliegroute-bulderbaan), de rondweg van Lissabon met de nodige sirenes…een spoorlijntje naar Estoril/Cascais en dan als klap op de vuurpijl! aan de rand van de jachthaven ligt een zeer druk bezocht gebied van restaurantjes en clubs! Tot 05.00 uur in de morgen de constante beat van de muziek keihard! Kortom mijn oordopjes hebben dienst kunnen doen om al het lawaai een beetje buiten te houden.. Boot opruimen, wat wassen en morgen (15-8) vliegen we begin van de avond en zijn eind van de maand weer terug



EVEN THUIS25 aug, 11:33We zijn een aantal dagen thuis..we hebben een bijzonder feestelijke en fijne dag beleefd met de trouwerij van Jeroen en Robert. Nu maken van deze thuisstop ook nog even gebruik om vrienden en familie te bezoeken. Zijn bij Krista (in Den Helder) op bezoek geweest en haar stulpje bekeken. Deze week nog wat boodschappen en eind van de week weer richting Lissabon en verder naar het zuiden afzakken.



OP REIS 179 sep, 14:17 We zijn alweer een weekje in het zonnige zuiden. We hebben Lissabon achter ons gelaten en inmiddels de Cabo San Vincente gerond. De kust verandert in rotspartijen en de groene delen hebben plaats gemaakt voor zandstrandjes. Ja en op de Algarve aangekomen. De havens zijn buitengwoon luxe, groot en duur. Op het eerste stukje van de lange trip naar Sines (nog aan de Atlantische kust) waren er heel veel dolfijnen die het net zo goed naar hun zin hadden dan wij, wat een getuimel en geduikel.. Op weg naar Lagos maakte ik voor het eerst kennis met de kleine strandjes die verborgen liggen tussen de rotsen. We proberen de havenovernachtingen af te wisselen met ankeren op mooie plekjes.. In Lagos kregen we onze Brabantse gasten aan boord, aangezien de vrouwelijke gast niet over zeebenen bleek te bezitten, is de zeiltocht de volgende dag van korte duur en gaan naar binnen bij Portimão. Het strand, de zon en de boulevard maken echter veel goed en we genieten van het diner in een trendy tent aan het strand. Bij ons vertek echter(2300 uur) komen pas de meeste nieuwe gasten binnen. We shoppen de volgende morgen en nadat we afscheid hebben genomen gaat de Don Mare voor anker bij Ferragudo t/o Portimão.
11 sep, 20:29 Het lijkt ons beter om terug te gaan naar Lagos om daar Trudy en Leo op te wachten. de treinverbinding Faro/Lagos is makkelijk en het station is naast de haven. Het zijn prachtige mondaine badplaatsen aan de Algarve en met name Lagos is voor ons een uitblinkertje. Het heeft een prachtige jachthaven, fantastische faciliteiten en het stadje zelf onder handbereik. Via een loopbrug sta je gelijk in het oude centrum. We bezoeken op onze vakantiedag met het toeristische treintje nog het absolute puntje de Ponta da Piedade, en van een afstand de grotten gezien die we zeilend al traceerden.. Na een dag aklimatiseren maken we plannen voor de komende week. OK daar zit je dan, prachtige verhalen over de wind en een min of meer vast dagelijks patroon; " 's middags steekt hij op...!" inderdaad VEEL wind. Te veel wind...en de volgende dag ook.... Maar in de zon was het heeeeeeeerlijk.
De volgende dag verder richting oosten. Een prachtige zeildag. De meeste dagen is de wind tussen zuidoost en zuidwest en s’avonds richting noorden. Er is geen deining en ondanks een soms stevige wind weinig golfslag. Ideaal zeilweer dus. Albufeira is wel de moeite waard, er is een Hollandse snack bar met echte bitterballen, maar het stadje ligt behoorlijk ver van de haven. We slaan het toch maar over en overnachten in Vilamoura. Een haven met veel grote schepen en een stad met vele dure villa’s en appartementen Vanuit hier zetten we onze koers de volgende dag richting Faro. Alle voorspellingen voor deze streek gaan wederom niet op en de motor staat “bij”. Het gebied rond Faro hadden we vanuit het vliegtuig al gezien een water gebied met veel dijkjes en zoutpannen waar je met hoog water tussen door kunt varen. Precies met half tij passeerden we de aanloop. Heel veel (draai)stroom en een grote branding tussen de piertjes doen ons besluiten maar door te varen. Een ankerplek bij Tavira lijkt daarvoor een aardig alternatief.. Gedurende de trip komen we er ook achter dat we Tavira niet eens kunnen bereiken in verband met het tij en dat ankeren geen lolletje is omdat de vaargeul heel smal is en de vissersboten veel golfslag veroorzaken. Ons einddoel Ayamonte komt daardoor eerder in zicht dan we dachten. Het wordt wel een lange dag maar met veel plezier, shanty zingend begeleidt door Henk op de mondharmonica en uitgelaten maken we de zonsondergang mee voor de kust. Als het meezit kunnen we net voor donker de haven binnenlopen…..maar het zit niet mee..we missen de aanloopboeien van de rivier en pakken net 2 kleine bobbeltjes met een wat hogere zandbodem. We zitten vast. Een fractie van een seconde kijken we geschrokken van de een naar de ander, dan gaat Henk resoluut aan het werk om de Don Mare los te wurmen. Het water is nog niet op zijn laagst, dus snelheid is geboden. Het avondrood kleurt de lucht boven Monte Gordo en de pier in de rivier krijgt met de vuurtoren krijgt ook een wat sinister aanzicht. De wind steekt op en dat is een meevaller, grootzeil uit zodat we wat scheef hangen en met de wind, samen met de motor op volgas, trekt de Don Mare zich los en kunnen we de aanloopboeien van de rivier opzoeken. Al met al heeft deze escapade wel een klein uurtje geduurd en het is goed donker geworden. Op de radar en alle vier alert zetten we de tocht voort. Inmiddels begeeft ook een catamaran zich met een “wandelsnelheid” richting de twee jachthavens. Aan de Portugese zijde is dat Vila Real Sto. Antonio en aan de Spaanse kant Ayamonte, de Guadiana is een grensrivier. Om half elf zetten we voet op Spaanse bodem en maken de Don Mare vast en nog geen half uur later gaat de kurk van de fles, een mens moet tenslotte goed eten en drinken om al deze avonturen te doorstaan! Ayamonte is een zalig stadje en een fijne beschutte haven dus besluiten we voor deze plek te kiezen om de boot te laten overwinteren. Er zijn nog een handvol Nederlanders die het hier wel zien zitten en een enkeling ligt er ook al jaren en jaren… Een van de dagen maken we nog een uitstapje op zee, met Leo als schipper. Hij heeft de wind goed in de zeilen het is weer een prachtige dag en kunnen zelfs tot aan de haveningang van Vila Real zeilen. Wat meer toeristisch maar ook de moeite waard. Het stadje pretendeert de laatste mis van Columbus te hebben opgedragen, alvorens hij vertrok…maar ingewijden vertellen dat ook in Ierland een dergelijke kapel bestaat ????!!!! Ayamonte en het achterland zijn een gebied te vergelijken met de Biesbosch, more or less, en om eens te kijken wat deze streek nog meer te bieden heeft, hebben we ook nog een bezoek gebracht aan Isla Cristina. Goed op de boeien en de dieptemeter varen is het credo en alhoewel sommige vissers denken dat we gevaar lopen heeft Henk de koers goed gepeild en varen we het haventje binnen, een lange wandeling gemaakt en natuurlijk net de verkeerde kant uitgelopen; of misschien ook niet want we lunchen met heerlijke tapas in een plaatselijk tentje ver buiten het centrum. Een stralende week! Halverwege de week krijgt de gastenhut een andere bezoeker en komt Hans Spee naar ons gevlogen. Hij heeft een auto gehuurd en zo kunnen we net iets meer van de omgeving zien dan anders. Het is al de tijd mooi weer en zelfs erg heet en drukkend……komt er regen, of onweer. We horen dat er richting Gibraltar veel regen valt, maar bij ons blijft het bij een enkele dreigende lucht en dan neemt het blauw weer beslag van de lucht. Al met al komt het einde van onze reis in zicht, bij het vertrek van Hans, in de vroege maandagmorgen valt er een bui. Het klaart op maar in de loop van de dag slaat de regen toe. We hebben nog 3 dagen te gaan en de was zal gedaan moeten worden. Met de auto reden we (zaterdag) al met twee volle tassen naar een wasserij in Vila Real, want in de haven en in de stad (enige nadeel tot nu toe) zijn hiervoor geen mogelijkheden. Hopelijk is het vandaag droog en kan ik de rest wassen.
26 sep, 11:48 Gelukkig komt het in orde met de was. Hebben we op onze laatste dag nog een heerlijke lunch bij Mesos Juan Macias en komt de taxidriver Juan Miguel op tijd 1700 uur om ons af te zetten op het vliegveld Faro. We hebben hard gewerkt om de Don Mare verzorgd achter te laten. Ze wordt goed bewaakt en ligt goed vast op haar plekje. Wij zijn uitgewaaid en laten de boot in goede handen achter, met een beetje weemoed om de heerlijke temperatuur en de sfeervolle plaats, maar misschien zien we elkaar nog gedurende deze winterperiode, het is wel erg aanlokkelijk



THUIS
Het normale leven heeft nu al weer zijn beslag gekregen. Ik kon geen internetverbinding meer krijgen in het Spaanse dus alles vandaag afgehandeld, als de emailpost en dit blog. Gister allebei ons op laten knappen bij de kapper dus we kunnen er weer tegen HET WAS HEERLIJK