Yep! Jazz festival Chania!!!

19e juni ’s morgens bekijken we nog eens de meldingen op de weerstations, het lijkt op een “Windgat” , als we klaar zijn kunnen we naar het Zuiden vertrekken, nou klaar of niet, we gaan; dan maar “dieselwind!”.

We maken de eerste stop op Antikithera….wat denk je wat, er wonen 45 mensen in deze gemeenschap en we zien er 17, niet erg spraakzaam, verlegen denk ik, en geen "röring" in de nederzetting, uitgestorven eerder. We maken vast aan een klein piertje,liggen we goed volgens een bewoner "no problem", beetje ongemakkelijk met de swell, maar de grote veren die gemonteerd zijn vangen dat prima op. Dan midden in de nacht: “Eh. eh, eh….EH, EH!!, als een speer klimt Henk uit het luik van de hut en ziet op de kade een man, met ONZE gedemonteerde veren in de hand…vloekend en tierend (ik heb Henk nog nooit zo gehoord..) probeert Henk de man enig Nederlands bij te brengen, door maar te blijven vragen wat hij wel van plan was! Uiteraard dacht hij dat de man de veren wilde stelen maar er ligt een vissersboot te wachten en die wil OOK aan de kade. Na 15 minuten kunnen we verder pitten.

Op Kreta,de volgende dag, leggen we aan in Kissamos, een paar kilometer buiten de stad, waar ook de vissers en de ferryhaven gesitueerd is, want ook hier komt een ferrry en er varen dagelijks cruiseboten naar de Lagoon van Balos en het natuurgebied Gramvousa Island. We besluiten een auto te huren en de Westkust te bezoeken en een paar dagen vakantie te nemen. We gaan heerlijk relaxed een dagje zwemmen aan het strand van Falassarna, maken een tochtje binnenland met haarspeldbochten en diepe kloven. Natuurlijk passeren we op enig moment de Kri-Kri(wilde geit)we genieten van heerlijke lunches en ontmoeten weer aardige mensen en brengen onze wijnvoorraad op orde na een wijnproeverij onderweg!
Uiteindelijk zijn we nu in Chania aangekomen, prevailing winds in dit gebied, N – NW, ja,ja je begrijpt het al, alleen vandaag is het ZO. We treffen het wel, we liggen heerlijk aan de kade van een buitengewoon mooie haven. Aan de paralia, de boulevard langs het water, liggen talloze cafés en restaurants. De haven wordt beschermd door een lange pier, die aan de westzijde eindigt met een Venetiaanse vuurtoren. We zijn er ook goed op tijd want over 2 dagen begint hier het Jazz festival, we kijken er met spanning naar uit!

Ik heb ze gezien!!!!!

Ja, eindelijk is het gelukt, ik (wij) hebben schildpadden gezien. We hadden al eerder bij Koihladia wat onder water zien zwerven waarvan we dachten een schildpad te herkennen, maar daar was het bij gebleven. Nu zijn we in Monemvasia en zien we ze IEDERE dag.
In de haven waar we afgemeerd liggen, zijn ook vissers actief en het schijnt dat een van de schildpadden bijna door een van hen is grootgebracht, “zijn huisdier” noemt hij het. Er zijn er een aantal en ook nog eens alleen in de zomer. “Ze komen hier op vakantie!”
Het is inderdaad zo dat ’s morgens om een uur of 9, wanneer we de schipper/visser van zee horen komen, de schildpadden in de buurt van de aanlegplaats van hem rondzwerven en daarna wachten op wat er overboord wordt gegooid! Een prachtig gezicht! Ook hoe een stelletje speelt en elkaar uitdaagt. Een omstander wilde mij laten geloven dat zij elkaars territorium verdedigden, maar de vissers wisten wel zeker dat ze graag de liefde met elkaar bedreven!

Monemvasia
De stad is gebouwd op
de helling naar het zuid-oosten van de rots (the Rock), met uitzicht op Palaia Monemvasia baai. Alle straatjes zijn smal en enkel geschikt voor voetgangers. Het wordt het Gibraltar van Griekenland genoemd. Het schiereiland is verbonden met de Peloponnesos door middel van een dam. We treffen in de haven ook weer de Lucifer, met Maggi en Trevor. Een van de dagen bezoeken we de nederzetting op de berg samen met Maggi. Samen met het personeel van de verschillende zaakjes, met terassen en tv schermen, rond de haven, zien we ook de wedstrijden voor de Europese kampioenschap voetbal. We willen met zijn allen Nederland wel naar de volgende ronde sleuren maar dat is helaas niet gelukt ;(

Pantalis

Het vestingstadje Hydra ligt als een amfitheater om het kleine haventje gebogen. De havenkom is nauw en er is maar weinig ruimte om te manoeuvreren, ook door de veerdiensten, watertaxi’s en vele vissers liggen de verschillende ankerkettingen als spinnenwebben gevlochten op de bodem, zaak dus voor de jachten om in volgorde van binnenkomst ook te vertrekken! Hydra is een mondaine plaats waar de beau monde zich graag laat zien, het is autovrij en transport gaat per ezel. Veel internationale artistieke beroemdheden (w.o. Leonard Cohen) hebben hier een buitenverblijf.


De levende legende van Hydra is PANTALIS, zijn leeftijd is niet in te schatten. De haven is “zijn domein”, en daar waar nodig reikt hij de helpende hand. In zijn rode bootje ontward hij vastgelopen kettingen en zonder aanzien des persoons en onafhankelijk van de scheepslengte is hij belangeloos in de weer. Hij is wel in zijn sas als je hem (liefst ongezien) iets in de hand stopt.


De hele dag door ontvangt hij, meestal van de mega-jachten die aan de buitenzijde van de pier afmeren, telefoon en de waterbevoorrading van passanten geschiedt ook onder zijn toezicht.

Vandaag was het dan ook raak, uurtje of drie, de wind steekt op, de kade is op 2 plekjes na vol en er komen 3 schepen binnen van ongeveer dezelfde lengte. Enkele jachten naast ons is een flottielje-jacht neergestreken met Amerikanen en Canadezen. Met een fluitje wil de “sergeant”-skipper de andere schippers dirigeren waar te gaan liggen of eigenlijk waar zij hun anker dienen uit te gooien. Niet iedereen is daarvan gediend en een 50 ft zeiljacht met Polen raakt gestrest en komt dwars voor ons in de problemen, voor ons betekent dit anker vieren, in alle hectiek vieren we zoveel ankerketting dat we zelf in de problemen komen en het onderwaterschip, gelukkig slechts, een kleine buts maakt op de rotspartij van de kade.