De dag dat we besluiten de tocht door de nauwe doorgang van het natuurgebied van de Asinara eilanden aan te vangen, vertrekken we bijtijds voor dat 
de wind opsteekt. Het vaargebied is op een bepaald moment slechts een 20 meter breed en bijzonder ondiep 3.50 meter. Goed opletten dus! Wanneer we om het hele gebied heen moeten varen zijn we minimaal 20 NM langer onder weg. Na een uurtje varen zijn we op de betreffende plek en Henk houdt nauwlettend de dieptemeter in de gaten en zigzaggend varen we op ons dooie akkertje naar de Middellandse Zee.
De kust is wat saai en weinig uitdagend en pas wanneer we bij de Isola Piana en Isola Foradada met prachtige kapen en baaien aankomen worden we enthousiast
over de Westkust van Sardinië. Wanneer we arriveren in de haven van Alghero voor een ligplaats komt er al een dinghy ons tegemoet voor een mooring. Jeroen en Robert zullen een weekje aan boord komen dus blijven we op deze plek tot zij gearriveerd zijn. Er breekt een zeer afwisselend weekje aan! Natuurlijk varen we uit, het is alleen om te ontdekken dat, de wind en golven zich in tegengestelde richting begeven en er niet op een comfortabele manier met 4 man te varen is!! Geen bezoek aan de grotten Nettuno met de Don Mare. Wel gooien we het anker uit in de baai van Porto Conte en duiken in het lichtblauwe water. De grotten bezoeken we later in de week met een toeristische hop-on, hop-off bus. Bij 
de riffen van Capo Caccia nemen we daar de trap, (met fenomenaal uitzicht) Escala di Cabirol, met meer dan 700 treden en gaat naar beneden naar de grot van Nettuno, en weer naar boven……. Pppffff! Een belevenis, in de druipsteen grotten is er een vochtigheidsgraad van 94% het regent er dus bijna. De stalactieten en stalagmieten dringen diep in het gebergte en de verschillende “hallen” zijn prachtig van kleur en vorm. Wanneer we later in de week nog eens een zeiltochtje aanvangen zijn er om ons heen dolfijnen en zelfs onder de boot zwemmen er een aantal met ons mee. Het anker gooien we die d
ag tussen de hoge rotsen en hier zwemmen we heerlijk en snorkelen langs de kust. In Alghero liggen we inmiddels heerlijk in de gemeentehaven aan de kade en bij de Marina Aquatica hebben we een contract afgesloten om de Don Mare af te meren voor de winter. We blijven dus maar in de buurt; genieten van de terrassen, het strand en de massages daar!, en de Italiaanse keuken. Na het vertrek van de jongens besluiten Henk en ik te stoppen met varen en met vakantie te gaan in Alghero. In slow-motion brengen we de boot op orde doen wat laatste klussen.
de wind opsteekt. Het vaargebied is op een bepaald moment slechts een 20 meter breed en bijzonder ondiep 3.50 meter. Goed opletten dus! Wanneer we om het hele gebied heen moeten varen zijn we minimaal 20 NM langer onder weg. Na een uurtje varen zijn we op de betreffende plek en Henk houdt nauwlettend de dieptemeter in de gaten en zigzaggend varen we op ons dooie akkertje naar de Middellandse Zee.De kust is wat saai en weinig uitdagend en pas wanneer we bij de Isola Piana en Isola Foradada met prachtige kapen en baaien aankomen worden we enthousiast
over de Westkust van Sardinië. Wanneer we arriveren in de haven van Alghero voor een ligplaats komt er al een dinghy ons tegemoet voor een mooring. Jeroen en Robert zullen een weekje aan boord komen dus blijven we op deze plek tot zij gearriveerd zijn. Er breekt een zeer afwisselend weekje aan! Natuurlijk varen we uit, het is alleen om te ontdekken dat, de wind en golven zich in tegengestelde richting begeven en er niet op een comfortabele manier met 4 man te varen is!! Geen bezoek aan de grotten Nettuno met de Don Mare. Wel gooien we het anker uit in de baai van Porto Conte en duiken in het lichtblauwe water. De grotten bezoeken we later in de week met een toeristische hop-on, hop-off bus. Bij 
de riffen van Capo Caccia nemen we daar de trap, (met fenomenaal uitzicht) Escala di Cabirol, met meer dan 700 treden en gaat naar beneden naar de grot van Nettuno, en weer naar boven……. Pppffff! Een belevenis, in de druipsteen grotten is er een vochtigheidsgraad van 94% het regent er dus bijna. De stalactieten en stalagmieten dringen diep in het gebergte en de verschillende “hallen” zijn prachtig van kleur en vorm. Wanneer we later in de week nog eens een zeiltochtje aanvangen zijn er om ons heen dolfijnen en zelfs onder de boot zwemmen er een aantal met ons mee. Het anker gooien we die d
ag tussen de hoge rotsen en hier zwemmen we heerlijk en snorkelen langs de kust. In Alghero liggen we inmiddels heerlijk in de gemeentehaven aan de kade en bij de Marina Aquatica hebben we een contract afgesloten om de Don Mare af te meren voor de winter. We blijven dus maar in de buurt; genieten van de terrassen, het strand en de massages daar!, en de Italiaanse keuken. Na het vertrek van de jongens besluiten Henk en ik te stoppen met varen en met vakantie te gaan in Alghero. In slow-motion brengen we de boot op orde doen wat laatste klussen. 
Geen opmerkingen:
Een reactie posten