vrijdag 16 augustus 2013

Prachtig vuurwerk



Vandaag was het de eerste keer deze zomer dat ik tijdens het zeilen een lunchje kon fabriceren...halve wind, ongeveer 14 knts en een RUSTIGE zee! Ik was vergeten hoe dat was, de laatste tijd werd ik in de kombuis van links naar rechts gesmeten en nu dit, in het eerste deel van onze tocht richting boatyard Roussakis, ipv op Aegina zijn we beland op Samos en maandag vliegen we naar huis!
Ruim 6 weken eerder dan feitelijk de planning was. We zijn niet de enigen die de Dodekanesos en Cycladen dit jaar vroeger dan anders verlaten, de wind, krachtiger dan anders en over langere periodes, geeft een onstuimig golfpatroon waardoor het zeilen erg oncomfortabel wordt. We zijn in het kader van 'voor' onderzoek naar Pythagorion aan de zuidkant van Samos, gevaren. Op 6 augustus maakten we daar een jaarlijkse herdenking mee van de zeeslag tegen de Turken in 1824, voor ons was het vuurwerk een mooie afsluiting van onze zomer in Griekenland. We hebben een kleine werf gevonden in Vathy en horen er positieve verhalen over.
We konden bij Transavia onze reis, we hadden extra 5 euro pp betaald zodat er geen extra kosten in rekening worden gebracht, omboeken. Helaas zat de vlucht op 16 augustus vanuit Samos vol, maar nu vliegen we uit Athene. We vertrekken net voor de allerheetste tijd hier en dat is nu ook 's nachts al te merken, vorige week koelde het in de avond nog redelijk af en kon je prima in de slaaphut verkeren, om 2300 uur is het nu nog steeds 30 graden!
Tel uit je winst!

donderdag 25 juli 2013

Wind, wind en nog eens wind!!

Op Leros meren we af aan de kade van Lakki, en een vriendelijke jongedame geeft Henk het adres van een prima restaurant, waar we beslist moeten eten; “”heerlijk eten en een prachtig uitzicht over de baai!”  Tegen de avond wandelen we richting centrum, kunnen het niet direct vinden en vragen een taxichauffeur, die ons graag brengt! O / Karaflos, het restaurant van Dimitris, alom bekend bevindt zich echter niet aan de Westelijke, maar Oostelijke kant van Leros. Dus even de berg over en dan is het inderdaad genieten. We hebben nog overwogen om in deze baai af te meren, maar zijn uiteindelijk doorgevaren. We beseffen dat we vermoedelijk dan niet zo heerlijk hadden gegeten en al helemaal niet van dit mooie uitzicht hadden genoten. s Avonds genieten we aan boord van een fantastisch opkomende maan!!
De wind blijft maar hard en geeft voor de komende dagen ook geen zogenaamd “weather- of windwindow” Alles maar weer vastgesjord en verstand op nul, we gaan naar Lipsi.

Lipsi een klein eilandje met een bevolking van 670 mensen. Aan een betonnen pier meren we af, morgen is er een klein gat van windje 4/5 Bft, dus kunnen we oversteken naar Patmos. 

Lipsi heeft oog voor het milieu en voert een beleid hierop dat er gerecycled wordt,vuil wordt totaal gescheiden ingezameld. We ontvangen van de “havenmeester”,  5 zakken en worden gesommeerd hier, papier, plastic, glas, organisch, en blik te verpakken. Eens per dag om 09.00 uur wordt dit opgehaald. 

Er zijn camera’s die dit controleren en anders staat er een boete op! Zo gezegd, zo gedaan! Als we ’s avonds ergens neerstrijken voor een drankje en onze emailcheck treffen we Joke en Alex uit Ulft, zij wonen 6 maanden per jaar op dit eiland. Hij is een geboren Lipsi-man, is op 12 jarige leeftijd al naar Nederland vertrokken en voelt zich Nederlander meer dan Griek. Het klimaat doet echter voor Joke wonderen en zij laten de drukte van het Westen voor een half jaar achter zich. Vissen wat, klussen wat en zijn selfsupporting (eigen groente en fruit)  laten voor de rest de boel de boel.  De wind neemt niet af, voorlopig zijn we hier met naar verluidt tot 27 juli zware wind. We houden ons maar stil

zaterdag 20 juli 2013

En dan is er koffie!

Het toeval wilde dat wij op het vliegveld ook nog tegen onze (boven) buren uit Dordrecht aanliepen. Zij hebben een huis op Kalymnos. Wij hadden toch ook nog plannen dit eiland aan te doen, dus verwachten we hen daar te treffen.

Een heel fijne tijd en een minivakantie! Als we aanleggen in Vathy, op het eiland Kalymnos, en de wind voor de komende dagen, in ogenschouw hebben genomen, vermoeden we hier wel enkele dagen te zullen bivakkeren. Geen zaak dus om Agnes en Willem nu al lastig te vallen! Maar het geschiedde dat Agnes iedere dag zwemt, onze boot ontwaart en zodoende eind van de middag met Willem en een glaasje genoeglijk in onze kuip zit. Iedere dag bezoeken we samen een ander restaurant en voor alle eigenaren hebben ze wel een vriendelijk woord of een korter of langer gesprek. Zij komen hier al jaren, spreken goed Grieks en kennen de geschiedenis van het dorp en hun mensen. Het levert iedere dag weer een nieuw verhaal of anekdote op. En iedere dag begroeten de dorpsbewoners ons ook als “de vrienden van Elena en Willem”! Een van de dagen gaan we op bezoek bij Agnes en
Willem en zonder door hen op de locatie gewezen te zijn. lopen we af op een huis en gezien de bouw en afwerking kunnen we niet anders dan vermoeden dat dit het wel zal moeten zijn! We genieten in de tuin van heerlijke broodjes en natuurlijk wijn! Vanuit de gemeenschap in Vathy zijn meer dan 2000 mensen geëmigreerd naar Australië en wel ieder jaar komen deze Griekse Australiers hun geboortegrond bezoeken en nemen vervolgens al hun nazaten mee. In de zomer lijkt het wel een Australische kolonie met gesprekken zoals : “Zij is er één van Dimitris, die zijn moeder Alexi en Anna zijn zusters. De vader daarvan is 20 jaar geleden gestorven…“ We horen de verhalen van Kalymnos en Simi en de “sponzenduikers concurrentie” , dat er bij Simi de klad in kwam aangezien zij een betere positie hadden voor een marine uitvalsbasis. Dat er eind negentiger jaren nog gevochten is tegen de Turken om een klein eilandje (?), oostelijk van Vathy. Willem en Henk maken nog een tochtje naar "buiten"op het Griekse vissers zeilbootje van hen. Een autotochtje over het eiland brengt ons naar een meer noordelijk gelegen baai, we lunchen er heerlijk met een lekker glas wijn. Willem weet ons op de terugweg op een Europese investering te wijzen, een bijzonder goed aangelegde en in fraai landschap ogende autoweg waar (bijna) geen mens gebruik van maakt. Bij de jachtpost genieten we van een bijzonder uitzicht. Aan de kade in Vathy liggen we zonder stroom en hebben alleen de, overigens prima, oploskoffie tot onze beschikking. Voor situaties als deze had ik een cafétière aangeschaft maar na de eerste keer is hiervan de kan al gebroken! Als Willem dit hoort, speurt hij thuis het huis af en diept er een oude, maar nog werkende, café duo van Philips op en schenkt die ons!
Waarvoor dank, we drinken weer gewone koffie.!  Aan alle genoeglijkheid komt een eind en zo besluiten we, via Pothia naar het eilandje Levithia te vertrekken. Aangekomen in Pothia, zijn de weersberichten en de aanwakkerende wind dermate ongunstig dat we, de volgende dag onze koers omzetten naar Leros, dus weer Oostelijk om Kalymnos. De wind, het water beuken op onze voorsteven en de Yanmarwind kan het nauwelijks aan. We besluiten af te meren in de baai Palionisou en zijn blij dat we liggen, comfortabel aan een boei, we zwemmen wat en luieren en besluiten naar een kleine taverna te gaan voor een hapje. Eind van de dag ontwaren we een groene Subaru met Nederlands kenteken en ja! Weer treffen we hier Agnes en Willem en eten gezamenlijk, ook hier kennen ze onze
bovenbuurtjes en we horen dat er de volgende dag feest is, muziek en dans ter gelegenheid van de naamdag van de “ouwe” Ylias, naamgever van het taverna. Dat nemen we dan nog maar mee. Later op de avond nemen we afscheid en zien elkaar vermoedelijk niet eerder dan in Dordt!
!

vrijdag 12 juli 2013

Familiebezoek

Tussen de twee bezoeken in is het tijd te bevoorraden,  we krijgen op Kos-stad
 service aan boord en later in Kardamena huren we op de dag dat de jongens aankomen een auto, naar de Lidl en de Carrefour te rijden en om hen op te pikken van het vliegveld. De biervoorraad moet op peil gebracht en de jongens kennende kan die wel een aanslag verwachten. 

Het wordt een gezellige, gevarieerde week, met (voor ons opnieuw) een bezoekje aan de vulkaan op Nisyros. Nu zijn we gevieren gemotoriseerd en tuffen op een scootertje door de bergen.

We besluiten in de krater af te dalen, de stinkende methaangassen nemen we voor lief. Een bijzondere ervaring om tussen de kleine dampende kratertjes door te lopen. Je realiseert je de nietigheid van de mens en de overweldigende kracht van de natuur. Een prachtige belevenis!
We zwemmen aan het vulkaanstrand en aan het strand van Kardamena. Dit plaatsje aan de zuidkant van Kos heeft een levendig uitgaansgebeuren waar veel  jeugd zich over de boulevard verplaatst in een bepaalde dresscode, van de ene naar de andere gelegenheid en zich vermaakt onder het genot van meestal veel alcohol. Onze laatste stop met Jeroen en Robert, zal Kos-stad zijn vandaar gaan zij weer naar vliegveld . Wij hebben dan een goede uitgangspositie om na “3 weken vakantie Kos”, weer eens verder te trekken.

Na ampele overweging besluiten we naar Turgutreis (Turkije) te varen om er uit te boeken. Naar alle waarschijnlijkheid zullen we ons nu tussen de eilanden van de Dodecanessos en de Cycladen gaan begeven en ons Turkse vaardocument moet dan voorzien worden van vele stempels. Bovendien hebben we ons nieuwe zeil taxfree, dus dient er een douane formulier ingevuld te worden. De haven in Turgutreis is weer een cadeautje! Prachtig zwembad en een voortreffelijk restaurant, maar oh, oh, wat rijzen de prijzen in Turkije de pan uit!
Bij het uitklaren, treffen we (bijna zoals gebruikelijk) weer eens van allerlei ongemak en mannetjes die het raar vinden om met privé personen deze stempelhandelingen te verrichten. Meestal wordt voor het uitklaren van het ene naar andere land een yacht agency in de arm genomen. Wij vinden dat we die 100 tot 150 euro beter op een andere manier stuk kunnen slaan! Dus bijvoorbeeld bij de taxfree, heb ik de hulp ingeroepen van de tussenpersoon van de UK sails, Baris. Hij kon, gelukkig, de douaneambtenaar in duidelijk Turks vertellen wat de bedoeling was en dat daarvoor alle vereiste rekeningen en formulieren voor handen waren. Güle güleTurkije!

maandag 1 juli 2013

30 knopen wind is niet erg....

Deze weken staan in het teken van nieuw bezoek! Trudy en Leo komen en ook Jeroen en Robert hebben ter gelegenheid van ons 25 jarig huwelijk een reisje richting de Don Mare geboekt. De omgeving van Kos zal dus deze weken ons vaargebied zijn....
Maar de meltemi ligt op de loer. "De Etesian (Griekenland) en Meltemi (Turkije) zijn sterke noordelijke winden in en rond de Egeïsche Zee. Ze komen vooral voor in de periode half mei tot half september.



In deze periode is het in de regio vaak erg heet en is wordt de sterke en vrij droge wind als aangenaam ervaren. Meestal ontstaan ze in de loop van de dag en nemen weer af in de nacht, maar het komt voor dat ze een aantal dagen zonder stoppen doorblazen. Voor zeilboten zijn de winden erg verraderlijk. Ze verschijnen in zonnig weer en nemen zonder duidelijk aankondiging snel toe in kracht. Soms halen ze 7-8 Bft. en dit heeft dan grote consequenties voor de aanwezige jachten, maar ook de veerboten tussen de eilanden." 
Onze eerste opstappers komen aan in Turkije. Bodrum en de weergoden hebben net de NW wind gepland, dus boksen we weer eens tegen wind en golven. Maar onze gasten hebben het op de eerste zeildag wel getroffen.
..zonnig zeilweer en met een heerlijke WNW wind ( 20kts) worden we richting het schiereiland Datca geblazen, we draaien met de wind mee, en komen echter richting Kos te liggen, maar daarvoor staan eigenlijk de golven verkeerd. De sprayhood, die Henk zeer resoluut had opgeborgen moet te voorschijn komen en in een kort, maar doortastend moment kunnen we het overspoelende zeewater tegenhouden. Die avond ankeren we in de beschutting  van Bitez aan de Turkse kust. Om alle papieren voor de vakantiegangers in orde te brengen, maken we nog een tochtje Bodrum, daarna gaan we richting Kalimnos. Het eiland ligt ten noorden van Kos, en vandaar uit is de terugreis van Trudy en Leo gepland.  Het is toch meestal NW wind, dus we hoeven dan alleen de genua (voorzeil) uit te trekken om weer op Kos te belanden....Die speciale dag dus even niet. Diesel genoeg aan boord dus motoren we over de "kop van de ezel",  westelijke kant. Uiteraard heeft de schipper en zijn "eerste man", een klein verschil van mening hoe het beste Kos aan te varen. De golven slaan zich weer stuk op de voorsteven en de voorplecht verdwijnt met de regelmaat van de klok onder water. Maar als je dan eenmaal de hoek/kaap hebt genomen....dan maken die 30 knopen wind niets meer uit. Het is niet de wind waar we ons soms zorgen over maken, maar dat ellendige water, dat vreselijke golfpatroon. Maar ok soms moet je van A naar B....we wachten hier in Kardamena het bezoek van Jeroen en Robert af

maandag 17 juni 2013

Kleine stapjes verder....

Na onze ontspannen stop op Simi, Panomaritis, zijn we teruggekeerd naar de Turkse kusten en baaien. Wind was er niet veel en tot ver in de baai was het dieselwind waar de Don Mare op voortstuwde. 

We verblijven enkele dagen in Datca. Een sfeervol vissersplaatsje, waar altijd wel een koele bries staat. Er is een warmwaterbron in het centrum die via een kleine waterval 4 tot 5 ton warm water in zee loost, je kan er dus ook in de wintermaanden heerlijk zwemmen. 
Restaurantjes te over, dus je kan er je buikje rond eten aan de uitgebreide Turkse keuken. De markt op zaterdag is een belevenis en we scoren er lekkere verse groenten en wat kip. We vinden het op dinsdag weer genoeg en zetten koers naar Knidos, we willen deze oud-Dorische havenstad, dwz de overblijfselen ervan ook bezoeken. Wanneer we bij de haveningang aankomen waait het al windje ZW 4 en dat maakt het er erg onrustig, even nog het anker uit. We besluiten al snel dat dit het niet gaat  worden voor de nacht. Anker hoog en varen verder, dan maar geen oude stenen…. We hebben halve wind, wel 25/30 knopen (7 Bft) naar onze nieuwe bestemming, Nisyros. We reven de genua enkele keren omdat we ook voor ons comfort weg zijn.  Nisyros is een klein eiland (41 km2), ten zuiden van Kos en ten noorden van Tilos. De kustlengte is maar 28 kilometer. De hoofdstad van Nisyros is Mandraki. Mandraki is de ferry haven van Nisyros en wij liggen afgemeerd in Pali, een klein haventje, waarvan de kern bestaat uit restaurantjes en motorbike verhuur. In de zomer wordt het dagelijks door veel toeristen bezocht omdat zich op het eiland een vulkaan bevindt.
Een van onze dagen hier brengen we een bezoek aan de kraters, het is zeker de moeite waard. De kraters liggen op het plateau van Lakki en ten noorden van het bergdorpje Emporios, dat met de bus en met de scooters en motoren bereikbaar is. Wij huren een squad om de grootste krater, Stefanos, te bezoeken en toeren de bergen door en de kusten langs. Touringcars vertrekken zeer regelmatig vanaf Mandraki en rijden tot aan de kraters. Op het plateau van Lakki bevinden zich 5 kraters op loopafstand. De grootste krater heet Stefanos en is maximaal 300 meter en minimaal 250 meter breed. Het diepste punt hiervan is 30 meter. De vulkaan op Nisyros is geen actieve vulkaan, maar wel een levende vulkaan, op vele plekken komen er dampen uit de grond en de geur van zwavel is zeer sterk. De heerlijk zeilwind van enkele dagen geleden (ZW) was een voorbode voor de ommezwaai naar sterke W, WNW, NW en N wind van de laatste dagen. Zoals het er nu naar uitziet kunnen we morgen onze trossen vastleggen in Kos-Stad.

Note: ik heb even niet alle foto's paraat...update komt!

donderdag 6 juni 2013

Alles klaar? Varen maar..!

Maandag een prachtige dag om uit te varen om 11.30 uur overhandigen we ons exit-formulier aan de Port Control van Yacht Marin Marmaris.
Het eerste half uur is een beetje onwennig, op ons gemakkie en op de motor de baai uit, wind is er hoegenaamd niet. Eenmaal door de nauwe ingang /uitgang kunnen we toch ons nieuwe zeil al uittrekken en even later ook de genua, we “lopen” meer dan 8 knopen en betitelen, na een uur of twee, dit toch wel weer een dag met een sterretje *, en dat als eerste dag!....We hebben koers gezet naar Rhodos en hopen dat Giorgos, de havenmeester ons goedgezind is en hij een plekje voor ons heeft. In de zomer, hoogseizoen, kun je het wel vergeten, aan de kade staan de vertegenwoordigers van de verhuurbedrijven aan de kant om hun klanten een plaatsje te garanderen. In het beste geval kun je de hulp inschakelen van een Yacht Agengcy, die zijn best voor je kan doen.
De Don Mare houdt goed hoogte en als de wind blijft zoals hij is varen we met twee vingers in de neus de haven in, maar ach daar is ook niets aan!, en niets voor ons tenslotte….de wind draait…trekt ook aan en na een half uur is het boksen tegen de golven, recht tegen de wind, ons bootje kan met de motor stevig bij maar net 2,5 knoop halen, de laatste 8 mijl duren 3 uur! Er komen sloten water over dek en soms lijkt het of we rechtop, op de achtersteven staan.
Heerlijk is de borrel naderhand! We mogen 2 nachten blijven en pikken er zelfs nog een dagje bij…de entranceprocedure neemt de volgende dag erg veel tijd in beslag en Giorgos is ons goed gezind.

Op donderdag halen we benodigde stempels bij de Port Police, kijken nog even hoe het staat met uitvaren van andere schepen….er ligt een grove ketting over de breedte van de haven en soms blijft daar een anker achter haken, dan komt er een duiker voor 100€ je los trekken…We hopen dat het bij ons maar goed gaat…. Henk
heeft wel onderzoek verricht, maar kan ons anker door het troebele water niet vinden. 
Het zit niet mee, helaas vast als een huis, maar dan is er een aardige Australiër uit Sydney, die voor ons naar de bodem duikt en ons anker loswurmt onder de (mooring)ketting vandaan, het zit WEL mee! Nu zijn we nog een uurtje verwijderd van onze nieuwe stop, Panormitis op Simi. 

woensdag 29 mei 2013

Van de kant...van geen kant!

Het is inmiddels eind mei en we genieten nog steeds van alle faciliteiten van deze goed geoutilleerde jachthaven Yacht Marin Marmaris… Want zo’n klussenlijstje houdt aardig op kan ik je zeggen.

Boot  afspuiten en schoonmaken
Klaarmaken voor te water laten..
Anti fouling
Anodes vernieuwen/nazien
Schroefvet vernieuwen
Zonnepanelen monteren +regelaar+bekabeling herzien
Hijsconstructie passarel aangebracht
Katrol mooringlijn maken
Nieuwe passarel gemaakt/gemonteerd
Elektriciteitskabels onder de vloer voor startaccu herzien
Genua monteren
Boot afspoelen/wassen, iedere week; we liggen naast de werf…de wind brengt stof/zand etc. af en aan..
Mast inspectie (dus in de mast gehesen)
Windmeter vervangen
Vlaggenmast verplaatsen
RVS poetsen
Reling schoonmaken
Muggenhorretjes maken
Spiegelkastjes natte cel, glasbeschermers plaatsen
Kuipbanken schuren
Uitlaat Yanmar motor nazien
Hijslijn grootzeil omdraaien
Zekering kaartplotter vervangen
Olie verversen Honda buitenboord motor
Bescherming plaatsen, onderzijde staalwerk bimini (waar Niesje 2011 haar vinger bijna aan afsneed)
Nieuwe versteviging rvs boeg
Log monteren
Polyester cleanen/ in de was
Fenders schoonmaken….en de Don Mare binnen en buiten schoonmaken, eten verzorgen en alle huishoudelijke klussen, wassen, poetsen, want waar gewerkt wordt is het een rommel en dan is de boot regelmatig een werkplaats.
Dagje boodschappen, dagje vrij , dagje naar de kapper en alles gaat rustig aan, voor zover Henk dat lukt in ieder geval………

Volgens Baris, onze UK Sailmakers contactman, kunnen we ons nieuwe zeil dit weekend al verwachten, dat zou goed uitkomen want dan kunnen we onze reismissie zoals gepland aanvangen, Zuidwaarts.
Dat is als de wind ons goed gezind is anders maken we gelijk een aanvang om Noordelijk en Noord-Oostelijk te gaan….

Veel verhalen kan ik dus nog niet, het gaat ons goed, we eten en drinken goed, en al dat geknutsel houdt ons goed bezig. Ik zal nog wat kiekjes in de diapresentatie plaatsen en  o ja, we hebben al wel geïnformeerd naar onze volgende winterstek en dat wordt naar alle waarschijnlijkheid weer het eilandje Aegina (Greece)!

maandag 6 mei 2013

Alweer een weekje.........

Time travels fast when you're having fun!!!!
Na een lange reis, via Istanbul, Dalaman, kwamen we in de loop van de morgen aan in Marmaris. We huurden op het vliegveld een auto, dus hadden we de tijd aan ons zelf en beschikten ook nog een aantal dagen over eigen vervoer zodat we keurig wat boodschappen konden inslaan van uit de supermarkt!
De Don Mare was tamelijk vuil van het fijne stof, maar redelijk snel was alles "onder controle" en kon Henk met het klussen aan de slag. Beetje prutsen hier en wat schilderen (antifouling) daar....
Vooral de verzengende hitte was een spelbreker, we moesten weer erg aan de temperatuur wennen de eerste dagen.
Strak maar vuil



Project zonnepaneel
Inmiddels zijn we zaterdag weer in het water gegaan en rest ons nog een weekje of zo met kleinere klussen en vooral onthaasten, alles hoeft niet in "een vloek en een zucht", We genieten van de zon, het zwembad en natuurlijk de prima keuken van deze Yacht Marine Marmaris.
Het opstarten van het blog had dit jaar meer om het hand dan anders, de vooruitgang zal ik maar zeggen. Tegenwoordig maak je foto's met je mobiel, je tablet en het fototoestel en zie dat allemaal maar eens te koppelen...even een puzzel. Daar komt bij dat de andere media, als facebook of whatsapp, sneller te handelen zijn. Maar vandaag is het me gelukt!! dinsdag 7 mei!....

Het eerste project is op de kant al van start gegaan en naar volle tevredenheid van Henk afgerond.  We hebben onze elektriciteit-huishouding zo aardig op orde.