Kleine stapjes verder....

Na onze ontspannen stop op Simi, Panomaritis, zijn we teruggekeerd naar de Turkse kusten en baaien. Wind was er niet veel en tot ver in de baai was het dieselwind waar de Don Mare op voortstuwde. 

We verblijven enkele dagen in Datca. Een sfeervol vissersplaatsje, waar altijd wel een koele bries staat. Er is een warmwaterbron in het centrum die via een kleine waterval 4 tot 5 ton warm water in zee loost, je kan er dus ook in de wintermaanden heerlijk zwemmen. 

Restaurantjes te over, dus je kan er je buikje rond eten aan de uitgebreide Turkse keuken. De markt op zaterdag is een belevenis en we scoren er lekkere verse groenten en wat kip. We vinden het op dinsdag weer genoeg en zetten koers naar Knidos, we willen deze oud-Dorische havenstad, dwz de overblijfselen ervan ook bezoeken. Wanneer we bij de haveningang aankomen waait het al windje ZW 4 en dat maakt het er erg onrustig, even nog het anker uit. We besluiten al snel dat dit het niet gaat  worden voor de nacht. Anker hoog en varen verder, dan maar geen oude stenen…. We hebben halve wind, wel 25/30 knopen (7 Bft) naar onze nieuwe bestemming, Nisyros. We reven de genua enkele keren omdat we ook voor ons comfort weg zijn.  Nisyros is een klein eiland (41 km2), ten zuiden van Kos en ten noorden van Tilos. De kustlengte is maar 28 kilometer. De hoofdstad van Nisyros is Mandraki. Mandraki is de ferry haven van Nisyros en wij liggen afgemeerd in Pali, een klein haventje, waarvan de kern bestaat uit restaurantjes en motorbike verhuur. In de zomer wordt het dagelijks door veel toeristen bezocht omdat zich op het eiland een vulkaan bevindt.

Een van onze dagen hier brengen we een bezoek aan de kraters, het is zeker de moeite waard. De kraters liggen op het plateau van Lakki en ten noorden van het bergdorpje Emporios, dat met de bus en met de scooters en motoren bereikbaar is. Wij huren een squad om de grootste krater, Stefanos, te bezoeken en toeren de bergen door en de kusten langs. Touringcars vertrekken zeer regelmatig vanaf Mandraki en rijden tot aan de kraters. Op het plateau van Lakki bevinden zich 5 kraters op loopafstand. De grootste krater heet Stefanos en is maximaal 300 meter en minimaal 250 meter breed. Het diepste punt hiervan is 30 meter. De vulkaan op Nisyros is geen actieve vulkaan, maar wel een levende vulkaan, op vele plekken komen er dampen uit de grond en de geur van zwavel is zeer sterk. De heerlijk zeilwind van enkele dagen geleden (ZW) was een voorbode voor de ommezwaai naar sterke W, WNW, NW en N wind van de laatste dagen. Zoals het er nu naar uitziet kunnen we morgen onze trossen vastleggen in Kos-Stad.

Note: ik heb even niet alle foto's paraat...update komt!

Alles klaar? Varen maar..!

Maandag een prachtige dag om uit te varen om 11.30 uur overhandigen we ons exit-formulier aan de Port Control van Yacht Marin Marmaris.

Het eerste half uur is een beetje onwennig, op ons gemakkie en op de motor de baai uit, wind is er hoegenaamd niet. Eenmaal door de nauwe ingang /uitgang kunnen we toch ons nieuwe zeil al uittrekken en even later ook de genua, we “lopen” meer dan 8 knopen en betitelen, na een uur of twee, dit toch wel weer een dag met een sterretje *, en dat als eerste dag!....We hebben koers gezet naar Rhodos en hopen dat Giorgos, de havenmeester ons goedgezind is en hij een plekje voor ons heeft. In de zomer, hoogseizoen, kun je het wel vergeten, aan de kade staan de vertegenwoordigers van de verhuurbedrijven aan de kant om hun klanten een plaatsje te garanderen. In het beste geval kun je de hulp inschakelen van een Yacht Agengcy, die zijn best voor je kan doen.

De Don Mare houdt goed hoogte en als de wind blijft zoals hij is varen we met twee vingers in de neus de haven in, maar ach daar is ook niets aan!, en niets voor ons tenslotte….de wind draait…trekt ook aan en na een half uur is het boksen tegen de golven, recht tegen de wind, ons bootje kan met de motor stevig bij maar net 2,5 knoop halen, de laatste 8 mijl duren 3 uur! Er komen sloten water over dek en soms lijkt het of we rechtop, op de achtersteven staan.

Heerlijk is de borrel naderhand! We mogen 2 nachten blijven en pikken er zelfs nog een dagje bij…de entranceprocedure neemt de volgende dag erg veel tijd in beslag en Giorgos is ons goed gezind.

Op donderdag halen we benodigde stempels bij de Port Police, kijken nog even hoe het staat met uitvaren van andere schepen….er ligt een grove ketting over de breedte van de haven en soms blijft daar een anker achter haken, dan komt er een duiker voor 100€ je los trekken…We hopen dat het bij ons maar goed gaat…. Henk
heeft wel onderzoek verricht, maar kan ons anker door het troebele water niet vinden. 

Het zit niet mee, helaas vast als een huis, maar dan is er een aardige Australiër uit Sydney, die voor ons naar de bodem duikt en ons anker loswurmt onder de (mooring)ketting vandaan, het zit WEL mee! Nu zijn we nog een uurtje verwijderd van onze nieuwe stop, Panormitis op Simi.