Ja we zijn er…op Lesbos…terug in Europa….

looks like heaven…and

Heaven is,
where the police are British,
the cooks are French,
the mechanics Germans,
the lovers Greek
and it’s all organised by the Swiss!

Hell is,
where the cooks are British,
the mechanics French,
the lovers Swiss,
the police Germans
and it’s organized by the Greek!!

We zijn de Dardanellen doorgesjeesd (9.7 kts = 18 km per uur) en hebben nog een dag of wat op Bozcaada doorgebracht, één van de twee overgebleven Egeïsche –Turkse- eilanden. De heuvels rond de oude, maar goed geconserveerde, kasteelruïne zijn bedekt met wijngaarden en in het Zuiden zijn heerlijke zandstranden (Ayazama).

Bewoners op het eiland richten zich vandaag de dag volledig op het toerisme en de druiventeelt voor de verschillende wijnhuizen. Er komen hier prachtige wijnen vandaan! Eindelijk eens een goed glas na vaak de mindere kwaliteit in de rest van Turkije (waar wij waren dan;) ).

Een super zeiltocht naar Lesbos heeft ons daarna in de pittoreske haven van Mólyvos doen neerstrijken en hier doen we ons maar eens een paar dagen vakantie cadeau! Mólyvos, of Mithymna, is een populair en schilderachtig stadje. De trapsgewijs gebouwde huizen en de kleine straatjes zijn uitgeroepen tot beschermde monumenten.

We huren een Suzuki Jimmy en crossen door de Noordkant van het eiland. Een van onze stops is, Moni Ypsiloú een klooster uit de 12e eeuw en dat nog wordt bewoond door 4 monikken, het ligt op een hoogte van ongeveer 500 m op de berg Ordymus een uitgedoofde vulkaan.

We lunchen in de grootste badplaats van Lesbos, Eresou. Zeer toeristisch en veel Nederlanders. Dat is overigens waarschijnlijk op het hele eiland zo, we ervaren dat als een soort Nederlandse enclave.

Omdat ik een beetje aan de boot gebonden ben met de blessure aan mijn vinger besluit ik ons blog eens onder handen te nemen. We zijn feitelijk aan onze terugtocht naar Dordt begonnen dus hierbij hoort een nieuwe look, een frisse uitstraling voor de komende seizoenen. In aparte pagina’s zal ik proberen een log bij te houden met de gevaren routes en Henk heeft beloofd op het blog wat meer technische informatie te plaatsen. Een aparte pagina geeft het weer in de omgeving waar wij ons bevinden. Ik ben “onthand”, maar de huishoudelijke karweitjes gaan wel door, ook de wasdag. Natuurlijk houd ik wel een controlefunctie!

Je kan niet alles hebben……

Maar ik had gisteren toch heel veel, voor in verhouding weing Turkish Lire. Henk en ik zijn vol goede moed en heerlijk weer vertrokken uit Zeytinbagi..….met spelende dolfijnen rond de boot*. Ik kom ten val*, mijn nagel wordt van mijn vinger gerukt*, het topje van mijn vinger hangt erbij*, we zijn een eind op zee*, Henk verbindt de vinger uitstekend* varen meer dan 3 uur naar dichtstbijzijnde haven*, komen vast te zitten want de ingang is verzand*, kunnen 5 mijl verder, tussen de vissers aanleggen in Kursunlu* er is geen taxi* wel een verpleegster* zij maakt de wond schoon* vertelt dat we ijlings naar het ziekenhuis moeten want de wond moet gehecht,

de visserman die ons begeleid heeft regelt iemand die ons naar Karacabey rijdt* dit is een rit van een uur* de lieve man gaat met ons mee* regelt voor ons alles op de trauma afdeling*,

wond onderzocht*, specialist gekeken*, röntgen gemaakt*, topje gehecht*, vinger gespalkt*, tetanus injectie*, consult orthopedisch chirurg*, medicijnen*, administratieve handelingen*,de rit terug* en ’s avonds een familymeal bij het lokale restaurant*,
dit alles voor een bedrag van 236 tl (bijna € 100), nee je kan niet alles hebben....

Weer van de kant....

We verlaten onze plaats aan de kade in Esenköy, bedanken Tamer voor bewezen diensten en zijn weg! Henk heeft het zonnepaneel,

keurig gemonteerd, dus we kunnen nog langer zonder de boze buitenwereld. Het is 1600 uur wanneer we op het idee komen te vertrekken dus waar de eerste stop mag wezen?

Esenköy

In Nederland wachtte ons een swingend onthaal, regenachtige dagen maar veel fijne muziek op diverse podia, tijdens het eerste weekend van ons verblijf, in de stad. We hebben wat geshopt en Henk had zijn zinnen gezet op een solar panel, hij is geslaagd en we namen het mee in het vliegtuig verpakt, in wat van origine, een behangtafel was. Keurig vervoerd als speciale vracht.
In Dordrecht hebben we in vogelvlucht wat familie, vrienden en kennissen gezien en waren we weer snel aan het uitzicht en het weer gewend.

Jammer dat er zo weinig zomer is overgebleven

We zijn weer daar waar we de Don Mare hadden achtergelaten. Voor het eerst hebben we gevlogen met Pegasus, comfortabel en verrassend want we kregen de veiligheidsinstructies via een filmpje met kinderen!

Na een lange reisdag aangekomen, 13.45 uur vanuit Brussel (vliegen) naar Istanbul, een taxirit naar Pendik voor de ferry naar Yalova, het regent pijpenstelen en er staat veel wind, we laten de bus voor wat hij is en nemen een taxi naar onze eindbestemming Esenköy, we arriveren 's avonds laat (22.30 uur)..een klein voordeel was de gezelligheid, als een warm bad, in plaats van koele kilte die de wind en regen zou doen vermoeden. Het was een drukte van belang op de kade. Voor de islamitische bevolking is het Ramadan (De ramadan is een speciale maand in de islamitische kalender, en wel de negende, waarop tussen schemer voor zonsopkomst en zonsondergang

gevast wordt. Ramadan wordt daarom ook wel de vastenmaand van de moslims genoemd. Dit vasten houdt in dat moslims op deze tijden niet eten, drinken, roken en dat ze zich onthouden van geslachtsgemeenschap. Zowel 's ochtends vroeg als 's avonds na zonsondergang wordt er vaak zeer uitgebreid gegeten, 's avonds vaak tot diep in de nacht.) Langzaamaan gaan we een nieuwe initiële route uitzetten en zullen we de kust van Turkije verder gaan bekijken/er"varen".