vrijdag 29 augustus 2014

Weer 14 dagen verder....

"Time travels fast when you're having fun.." is een vaak gebezigde uitdrukking, en inderdaad voor je het weet zijn er al weer 4 maanden voorbij, en zijn we 8 berichten verder...
De Don Mare heeft zich samen met haar crew fantastisch gedragen deze zomer.
Ik ga beginnen met een kleine rectificatie, Henk vond dat ik zowel St Tropez, als Cavalaire Sur Mer tekort deed om hen met elkaar te vergelijken of naast elkaar te leggen! Cavalaire is een echte vakantieplaats voor de Fransen zelf, geanimeerd publiek en gemoedelijk, terwijl St Tropez natuurlijk de decadentie ten top is!


In de baai van Cannes maken we op 15 augustus ook nog de herdenking mee van de wapenstilstand van de WO II; een groots vuurwerk op muziek van de jaren '40, Andrew Sister's en Glenn Miller en niet te vergeten Vera Lynn! In Cavalaire de volgende dag zijn er zelfs heuse nabootsingen van de bevrijdingsinvasie op de stranden...





We willen de laatste Mediterrane zeemijlen op ons gemak doen, maar als we op Porquerolles aankomen lijkt het of we dat niet kunnen waarmaken, de wind steekt op en in plaats van 2 nachten liggen we 4 nachten op dit prachtige eiland! Waar drommen mensen naar toe komen om te wandelen, te fietsen en van de natuur te genieten.







Op onze tocht hierheen hebben we een driekantige, bedreigende vin boven water gezien die min of meer speels boven het wateroppervlak uitstak. We zijn in een beschermd natuurgebied beland en de posters wijzen op grote zeedieren die ook hier in de omgeving voorkomen. (Maar goed dat zij onze boot met rust hebben gelaten!)

We treffen hier ook de laatste voorbereidingen voor het transport naar Nederland, maken afspraken met Port Napoleon en nemen nog eens contact op met de werf in Nieuwpoort. We komen al in de buurt van de haven in Port St Louis, maar hebben het eerst nog even heerlijk in Marseille. De stad, waar overigens de grootste drugstransporten van Europa worden doorgevoerd, wordt helemaal ge-refit.
Een prachtig museum aan een van de forts, een prachtig treinstation en grote oude gebouwen die ofwel gerestyled worden of waar comfortabele appartementen worden gelokaliseerd. Leuk om hier weer te zijn en in een Indiaas restaurant op een van de vele gezellige pleintjes hebben we heerlijk gegeten. Maar bovenal de fantastische filet de boeuf in het clubhuis van de zeilvereniging, Vieux Port, was niet te versmaden! Wat een goed advies van onze Amsterdamse vrienden!


Aangekomen in Port Napoleon worden we verrast met de mededeling, dat onze Don Mare een halve dag eerder op transport gaat! Dat betekent dat Henk een dag minder heeft om zijn voorbereidingen te doen.
Dinsdag gaat de mast in de takels en kan Global Nautic zijn werk doen om de mast transport gereed te maken. Woensdag zijn we zover klaar en sluiten we de dag, en onze reis naar de Mediterranee en Turkije af met een aantal Grappa's. 's Nachts regent het pijpenstelen en ook de volgende morgen houden we het niet droog.
Toch liggen we 08.00 uur voor de kant om op de vrachtwagen gehesen te worden.








De klus is dan bijna geklaard,
het konvooi wordt zorgvuldig aangepakt door de chauffeur bijgestaan door personeel van de Marina. Eindelijk is het dan zover dat ze kan vertrekken....de grote reis over land kan beginnen, vooruit rijdt in Frankrijk autootje ter begeleiding.
Goeie Reis, we zijn benieuwd of ze zonder ons ook plezier heeft!





7 jaar en 7000 zeemijlen zijn verstreken. Het was goed zo!

dinsdag 12 augustus 2014

Slecht met internet

Het is de laatste tijd slecht gesteld met de verbindingen met internet. Ik kan het blog alleen updaten en/of bijwerken via mijn laptop en wanneer ik goede en stabiele internetverbinding heb...Beetje ellende en zo lopen we hopeloos achter met onze reisinformatie.... Foto's uploaden gaat al helemaal niet, die houden jullie dus tegoed!!
We leggen redelijke afstanden af en zijn daarom ook al aan de Franse Riviera beland.

Na Napels waren we feitelijk niet van plan ook Rome nog aan te doen,
maar we hebben er toch maar "een vorkje geprikt" en een cultureel bezoek gebracht. Een hernieuwde kennismaking met het Pantheon, altijd weer een indrukwekkend geheel.Je weg vinden in een metropool als Rome is niet eenvoudig en we zijn blij met de Garmin van Henk...tenminste als hij de satellieten kan vinden ;).

Alhoewel we ons beseffen dat het vakantieseizoen is, staan we versteld van de drukte overal. Wat een mensenmassa's!!

Wanneer we de oversteek gaan maken naar Corsica, doen we ook Isola Giglio aan, helaas is de haven klein en vol dus belanden we voor anker, in een baai.
Bij het ochtendgloren als we verder varen is het wel een bizarre gewaarwording dat ze nog steeds bezig zijn met de werkzaamheden voor de berging van het gezonken cruiseschip de Costa Concordia (ramp van vorig jaar)...security 24/24 en dreggers.



 
Vanuit Bastia, een havenplaats in het noordoosten van Corsica besluiten we over te steken naar het vasteland van Frankrijk, een lange tocht maar het weer ziet er goed uit en de wind krijgt eind van de week weer kuren (andere richting en meer beaufort-kracht-), dus gaan met die banaan! Beetje moe maar voldaan leggen we na 18 uur varen aan in San Lorenzo ITALIE!! Ja dat kon Henk op de kaart niet zo gauw zien. Eén hop verder zijn we nu in St Laurent de Var. Planning was feitelijk de haven van Nice, maar die was ook al vol en daar is men druk met verbouwing van de marina. We zullen nu nog 150 nautische mijlen hier afleggen en hebben inmiddels een transporteur opdracht gegeven de Don Mare op te halen met een vrachtwagen in Port St. Louis (even voorbij Marseille), hij zal haar afleveren in Nieuwpoort in België.

Na twee ankernachten in de baai van Cannes, zijn we nu in Cavalaire sur Mer, een gezellig "klein" St Tropez. We hebben alle snelheidsduivels te water weer gehad...wat een kabaal en golven, geen pretje, we wachten hier het tumult van het weekend af! en gaan weer op avontuur!!


vrijdag 1 augustus 2014

De Rhizostoma pulmo

Niets om je zorgen over te maken, maar het is een kwal….misschien niet één die gemeen steekt maar …in het geval dát, zul je het moeten behandelen.*De Bloemkoolkwal, --ook wel zeepaddenstoel genoemd, (Rhizostoma Pulma) is een schijfkwal, die voorkomt in de Middellandse Zee, Zwarte Zee, Atlantische Oceaan en de Noordzee. De lichtblauwe kwal kan een diameter van 30-60 cm bereiken maar heeft geen tentakels en is bijgevolg niet irriterend.
Krista en Henk trekken zich er weinig (nou ja!)
van aan en maken een rondje om de boot. De onstuimigheid van de zee en de weinig betrouwbare weersvoorspellingen van het Zuiden hebben we inmiddels achter ons gelaten en zijn beland in Tropea, aan de wreef van de laars, zeg maar. Hier komen Bram en Krista enkele dagen aan boord.
Tropea en b.v. Pizzo zijn schilderachtige plaatsen die gebouwd zijn in en om de rotsen aan het water, ze stralen alle de gemoedelijkheid van weleer uit en restaurantjes en kleine winkeltjes zijn er te over!










We leggen grote afstanden af en genieten in de haventjes( Acciaroli,Agropoli) aan de kusten van Amalfi. Amalfi zelf is een decadent toeristisch stadje met een prachtige barokkekathedraal uit de vroege 18e eeuw en een zeer klein haventje, veel vissertjes liggen er midden in de haven aan een mooring(ankerlijn), rondom zijn wat steigers van commerciële marina’s, die tamelijk hoge havengelden vragen. Wij draaien wat rond bij een steigertje en daar staat een druk, klein mannetje, die ons wijst naar een plekje tussen rib’s en een motorboot, daar kunnen we wel tussen en het kost € 50, unna notte! Eenmaal op de steiger kom ik overeen dat we 2 dagen kunnen blijven voor 80! Dat is een koopje bij de buren kost het 150 voor één nacht. Op de steiger wel water maar geen stroom, gelukkig hebben we zonnepanelen en die houden het prima bij. In de eerste nacht is de wind tamelijk aangewakkerd en ons mannetje(Anthoni) gaat te water, in duikpak, om daar waar nodig ook ankerlijnen aan te brengen aan de achtersteven.









We zijn een beetje in dubio of we ook Napels zullen aandoen, op ons lijstje staat wel een bezoek aan Pompeii. We besluiten daarom iets zuidelijker, in Castellamare di Stabia een haventje te zoeken, misschien vallen de prijzen daar nog mee. Van andere zeilers horen we bedragen van over 200 euro, bij Napels en dat vinden we aan de “hoge” kant. 

Met de trein gaan we naar de opgravingen en reizen zelfs door naar Napoli! Pompeii is erg indrukwekkend, als je daar sjouwt over de grote keien waarmee de wegen zijn aangelegd, als je de prachtige thermen ziet die men dus duizenden jaren geleden al bouwde,
hoe goed het is bewaard en op sommige plekken fantastisch gerestaureerd!



In Napels bouwt men aan een nieuw station voor de Metro en de spoorlijnen, het ligt danig overhoop en daardoor konden wij er ook niet goed onze weg vinden.
Oud, vies….een werkstad, waar je door het grote plaveisel slecht kunt lopen of wandelen.
Van Gaeta hebben we gister weer een lange tocht achter de rug, fantastisch gezeild en we liggen nu voor anker in de baai van Anzio. Ons volgende doel is Rome, nog een stukje “been”, en dan naar Elba of een ander eilandje in die omgeving. De oversteek naar Corsica is dan gauw gemaakt en het vasteland van Frankrijk relatief dichtbij.



De afgelopen week hebben we weer een vriend verloren, Henk Romijn, het maakte ons verdrietig en klein. Tegen zoveel geweld is niemand bestand. RIP 25-07-2014
IM ----Henk Romijn
Henk was een fijne vriend en een goed luisteraar. Hij was kien op de juiste woordkeuze en kon daarmee een verhaal of discussie ineens een andere wending geven. In onze kookclub hebben we genoten van zijn gerechten, die hij volgens de letter van het geschreven recept, op tafel toverde. Hij was vrolijk en opgewekt. Hij was als een spiegel, hij kon zonder een woord te zeggen de ander laten zien hoe hij er uitzag. Het was prettig en goed hem “erbij” te hebben, we gaan hem missen.

dinsdag 15 juli 2014

En dan denk je…ach wat valt er nog te melden….warm, wind, water….

De trip van Othoni (Griekenland)
naar St Maria di Leuca (Italië) gaat van een leien dakje, we liggen met een anker voor en een anker achter uit in de kleine baai, maar het inhalen kost geen probleem. In de voorhaven van Leuca ankeren we eerst op rotsachtige bodem en liggen vast als een huis,
wanneer de wind opsteekt besluiten we wat verder tussen de pieren te gaan liggen en ook daar geen probleem alhoewel de bodem zandachtig is. Doen ons tegoed aan de Italiaanse keuken, wat een verademing, leggen ons te ruste en om 03.00 uur steekt de wind op en om 04.00 uur denk ik het anker te horen, neem een kijkje aan het dek, controleer onze positie en constateer nog geen verandering, als Henk uurtje later ook even bovendeks is, om geklapper van de lijnen te onderzoeken, ziet hij dat anker is gaan krabben (het is van zijn plaats geraakt en sleept over de bodem). We maken direct aanstalten te vertrekken….ineens zelfs HEEL snel want de rotsachtige pier komt ineens razendsnel dichterbij, het waait inmiddels stug door, 25 kts binnen de pieren. We hebben ons voorgenomen die dag over te steken naar Crotone de weersverwachting laat geen rare dingen zien, dus we kijken elkaar aan…en zetten koers naar Crotone. De wind houdt zich echter niet aan zijn afspraken…het wordt heftig en heftiger, de golven van de nacht en de dag ervoor klotsen rond de boot en het is zelfs moeilijk een dusdanige koers te pakken dat we, zelf, niet van stuurboord naar bakboord worden geslingerd. In de salon vliegt alles door elkaar en Henk houdt zich boven sterk en groot en ik hang op de bank, geklemd tussen kussens en zet me schrap met mijn benen/voeten. Met een klein voorzeil en een nog kleiner grootzeil varen we iets stabieler. “Een boot is zo zeewaardig als zijn schipper..” is een gezegde, maar in deze 70 mijlen is de Don Mare onze heer en meester, zij is niet van de wijs te brengen en houdt kranig koers. In het Griekse mogen ze dan verstand hebben van goden, de weergoden horen er beslist niet onder. We zijn enigszins van onze koers geraakt en in plaats van Crotone meren we (12 uur!!) later af in Cibo Marina,
een vissershaven met wat bezoekersplaatsen aan de kade. PPPPPPffffffffff….

We treffen het beter dan deze visser die zijn bootje ten onder zag gaan.Dagje rust en de 2de dag varen we in de middag nog naar Crotone 20 mijl. Als we daar zijn, laat de wind nogmaals van zich spreken. We liggen aan een steiger aan de “buitenkant”, en de constructie laat wat te wensen over, zal ik maar zeggen, de woeste golven maken van de steigerplanken soms bijna een harmonica en de marineiro’s, hulpjes van de havenmeester, brengen je desgewenst van de wal naar je bootje of terug! Weer een aantal dagen straffe wind! We bouwen weer een café om tot Holland House en zien met andere zeilers dat Oranje het niet redt in de Halve Finale. Genoeglijke avonden in goed gezelschap en een goed glas Italiaanse wijn! In Le Castella halen we later in de week weer wat herinneringen op, een wonderschoon plekje aan de Ionische Zee,
we voeren in 2010 al eens langs deze kust, de marina is gerenoveerd en uitgebreid. We varen de volgende dag de haven uit en weer in, want ook dan zijn golven en wind voor een trip van 50 mijl onze tegenstander…dan nog maar dagje wachten. De oversteek de volgende dag naar Rochella Ionica, 8 uur, was winderig (5/6 BFT), maar dat wil je tenslotte ook op een zeilschip, redelijk hoog aan de wind, dus de golven kwamen mooi schuin van voren, goed te handelen. Onze gespreksstof heeft zich wel wat aangepast….het gaat vaker over comfort, de laatste twee weken nemen we zelfs in overweging om de Don Mare niet helemaal om te zeilen over de Atlantic, maar wellicht in Marseille te verladen….keep you posted!