Het toeval wilde dat wij op het vliegveld ook nog
tegen onze (boven) buren uit Dordrecht aanliepen. Zij hebben een huis op
Kalymnos. Wij hadden toch ook nog plannen dit eiland aan te doen, dus
verwachten we hen daar te treffen.
Een heel fijne tijd en een minivakantie! Als we aanleggen in Vathy, op het eiland Kalymnos, en de
wind voor de komende dagen, in ogenschouw hebben genomen, vermoeden we hier wel
enkele dagen te zullen bivakkeren. Geen zaak dus om Agnes en Willem nu al
lastig te vallen! Maar het geschiedde dat Agnes iedere dag zwemt, onze boot
ontwaart en zodoende eind van de middag met Willem en een glaasje genoeglijk in
onze kuip zit. Iedere dag bezoeken we samen een ander restaurant en voor alle
eigenaren hebben ze wel een vriendelijk woord of een korter of langer gesprek.
Zij komen hier al jaren, spreken goed Grieks en kennen de geschiedenis van het
dorp en hun mensen. Het levert iedere dag weer een nieuw verhaal of anekdote
op. En iedere dag begroeten de dorpsbewoners ons ook als “de vrienden van Elena
en Willem”! Een van de dagen gaan we op bezoek bij Agnes en
Willem en zonder door hen op de locatie gewezen te zijn. lopen we af op een huis en gezien de bouw en afwerking kunnen we niet anders dan vermoeden dat dit het wel zal moeten zijn! We genieten in de tuin van heerlijke broodjes en natuurlijk wijn! Vanuit de gemeenschap in Vathy zijn meer dan 2000 mensen
geëmigreerd naar Australië en wel ieder jaar komen deze Griekse Australiers hun
geboortegrond bezoeken en nemen vervolgens al hun nazaten mee. In de zomer
lijkt het wel een Australische kolonie met gesprekken zoals : “Zij is er één
van Dimitris, die zijn moeder Alexi en Anna zijn zusters. De vader daarvan is
20 jaar geleden gestorven…“ We horen de verhalen van Kalymnos en Simi en de
“sponzenduikers concurrentie” , dat er bij Simi de klad in kwam aangezien zij
een betere positie hadden voor een marine uitvalsbasis. Dat er eind negentiger
jaren nog gevochten is tegen de Turken om een klein eilandje (?), oostelijk van
Vathy. Willem en Henk maken nog een tochtje naar "buiten"op het Griekse vissers zeilbootje van hen. Een autotochtje over het eiland
brengt ons naar een meer noordelijk gelegen baai, we lunchen er heerlijk met
een lekker glas wijn. Willem weet ons op de terugweg op een Europese
investering te wijzen, een bijzonder goed aangelegde en in fraai landschap
ogende autoweg waar (bijna) geen mens gebruik van maakt. Bij de jachtpost
genieten we van een bijzonder uitzicht. Aan de kade in Vathy liggen we zonder
stroom en hebben alleen de, overigens prima, oploskoffie tot onze beschikking.
Voor situaties als deze had ik een cafétière aangeschaft maar na de eerste keer
is hiervan de kan al gebroken! Als Willem dit hoort, speurt hij thuis het huis
af en diept er een oude, maar nog werkende, café duo van Philips op en schenkt
die ons!
Waarvoor dank, we drinken weer gewone koffie.! Aan alle genoeglijkheid komt een eind en zo
besluiten we, via Pothia naar het eilandje Levithia te vertrekken. Aangekomen
in Pothia, zijn de weersberichten en de aanwakkerende wind dermate ongunstig
dat we, de volgende dag onze koers omzetten naar Leros, dus weer Oostelijk om
Kalymnos. De wind, het water beuken op onze voorsteven en de Yanmarwind kan het
nauwelijks aan. We besluiten af te meren in de baai Palionisou en zijn blij dat
we liggen, comfortabel aan een boei, we zwemmen wat en luieren en besluiten
naar een kleine taverna te gaan voor een hapje. Eind van de dag ontwaren we een
groene Subaru met Nederlands kenteken en ja! Weer treffen we hier Agnes en
Willem en eten gezamenlijk, ook hier kennen ze onze
bovenbuurtjes en we horen
dat er de volgende dag feest is, muziek en dans ter gelegenheid van de naamdag
van de “ouwe” Ylias, naamgever van het taverna. Dat nemen we dan nog maar mee.
Later op de avond nemen we afscheid en zien elkaar vermoedelijk niet eerder dan
in Dordt!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten