We hebben een fantastische dag uitgezocht wanneer we uit Porto Vecchio vertrekken en Corsica verlaten. We zeilen langs de prachtige eilandjes en rotspartijen die dit gebied zo aantrekkelijk maken. We willen in eerste instantie naar Santa Teresa di Gallura aan de Sardijnse kust, maar gaande weg begrijpen we dat de tijd tot de aankomst van Jeroen en Robert nog maar een week is en we moeten opschieten om in de buurt van Alghero te komen. We verleggen de 
koers naar de Gulfo di Asinara, en de wind draait met ons mee!! We gaan naar Isola Rossa. Een lange, maar buitengewoon fijne zeildag. Aan de noordkust van Sardinie doen we ook nog Stintino aan. We zoeken contact bij het binnenvaren van de haven en motoren vervolgens rustig de haven in....dat denken we en ook op de kant vraagt iemand of we een plaatsje zoeken en wijst ons een relaxed plekje dichtbij het centrum. Dan komt er een rubberbootje op ons af en de mannen die er in zitten zeggen dat zij van de haven zijn waar we contact mee zochten vanaf het water. Dus terugvaren geblazen en ver buiten het plaatsje krijgen we in een redelijk nieuwe haven de mogelijkheid aan te leggen. 's Avonds nemen we de fiets naar een restaurantje wat ons aanbevolen is. Een fietstochtje berg op en af en door soms wat onbegaanbare wegen. We eten heerlijk, dat moet gezegd! Het is september dus om een uur of 2100 is het wel donker. Misschien is het beter een taxi terug te nemen. We informeren bij 
het restaurant en er komt een mannetje! Fietsen opvouwen, achterin, rijden maar. Dat is vlug..want met een minuut of vijf (zeker geen 10) zijn we aan het begin van de steiger! Mannetje zet onze fietsen neer en zegt " trè" Henk en ik kijken elkaar aan,.. ach 3 ik geef hem 5 hoor! Maar DAT hebben we verkeerd begrepen! Hij bedoelt 3 TIENTJES!! Ik voel dat mijn bloed gaat koken, dat ik me realiseer bedonderd te worden, maar heb even niet woorden en daden paraat om dat knulletje de les te lezen. Het was toch een fijne avond?!
koers naar de Gulfo di Asinara, en de wind draait met ons mee!! We gaan naar Isola Rossa. Een lange, maar buitengewoon fijne zeildag. Aan de noordkust van Sardinie doen we ook nog Stintino aan. We zoeken contact bij het binnenvaren van de haven en motoren vervolgens rustig de haven in....dat denken we en ook op de kant vraagt iemand of we een plaatsje zoeken en wijst ons een relaxed plekje dichtbij het centrum. Dan komt er een rubberbootje op ons af en de mannen die er in zitten zeggen dat zij van de haven zijn waar we contact mee zochten vanaf het water. Dus terugvaren geblazen en ver buiten het plaatsje krijgen we in een redelijk nieuwe haven de mogelijkheid aan te leggen. 's Avonds nemen we de fiets naar een restaurantje wat ons aanbevolen is. Een fietstochtje berg op en af en door soms wat onbegaanbare wegen. We eten heerlijk, dat moet gezegd! Het is september dus om een uur of 2100 is het wel donker. Misschien is het beter een taxi terug te nemen. We informeren bij 
het restaurant en er komt een mannetje! Fietsen opvouwen, achterin, rijden maar. Dat is vlug..want met een minuut of vijf (zeker geen 10) zijn we aan het begin van de steiger! Mannetje zet onze fietsen neer en zegt " trè" Henk en ik kijken elkaar aan,.. ach 3 ik geef hem 5 hoor! Maar DAT hebben we verkeerd begrepen! Hij bedoelt 3 TIENTJES!! Ik voel dat mijn bloed gaat koken, dat ik me realiseer bedonderd te worden, maar heb even niet woorden en daden paraat om dat knulletje de les te lezen. Het was toch een fijne avond?!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten