De wind lijkt ons te achtervolgen…het werd weer ontspannen en vakantie op Khalki.
Nu zijn we op Simi.
Simi ook wel als Symi of Syme gespeld, met gelijknamige hoofdstad in het noorden, is een klein Grieks eiland van de bij Turkije gelegen Dodekanesos in de Zuid Egeische Zee. Het eiland heeft een oppervlakte van 65.754 km² en het hoogste punt ligt op 616 m.
Het ligt ten noordwesten van Rhodos,. Het is een bergachtig eiland met een groot aantal valleien en een rotsachtige kust met daartussen stranden, die in een aantal gevallen alleen per boot te bereiken zijn.
In de 20e eeuw wisselden de eilanden in de Dodekanesos regelmatig van land. In 1912 beleefden zij een korte periode van onafhankelijkheid, toen zij de Federatie van de Dodekanesos vormden. De eilanden werden daarna echter zeer snel ingenomen door Italië. In 1923 werden ze officieel geannexeerd. In 1943 werd Simi bezet door nazi-Duitsland en nadat deze zich over hadden gegeven kwam het eiland onder bestuur van Groot-Brittannië. In 1948 werd het eiland onderdeel van Griekenland.
Het eiland staat tegenwoordig bekend om het schilderachtige Simi-stad, dat geheel in neo-klassieke stijl is gebouwd, geheel in tegenstelling tot het traditionele Griekse blauw-wit, is het kleurrijk (pastel).Het eiland is makkelijk per boot te bereiken vanaf Rhodos.
Hier maken duizenden toeristen, dagtrippers, gebruik van en voor de vakantiegangers zijn er met de jaren een aantal mooie resorts en hotels buiten Simi gebouwd. Het toerisme is de belangrijkste economische sector. In een van de pilots die wij hanteren om ons te oriënteren waar we naartoe willen of waar we terecht komen, staat geschreven dat :”Simi overdag een mondain plaatsje is met bruisende straatjes en wanneer de dagjesmensen vertrokken zijn, verandert in een kneuterig dorp waar men in de bar lijkt na te praten over wat er zoal die dag allemaal gebeurd is”…(Ben Brunet de Rochebrune –Vaarwijzer)
en van Rod Heikell de schrijver van de Greek Water Pilot: “The peolple of Simi remain detached from the daily onslaught of tourists from Rhodes and you can almost hear the sigh when the last ferry departs” . Wij hebben het totaal anders ervaren. Na de ferries van overdag stroomt de haven vol met decadentie ten top, prachtige meterslange jachten meren af om “een hapje te eten in stijlvolle (vis)restaurants (die overdag echt niet bezocht worden door de dagjesmensen). Dus een drukte van jewelste óók ’s avonds, chique aangeklede gasten van de motorjachten gaan aan wal om te genieten.
Simi staat ook bekend om de sponsen.Zo rond 1850 begon de behoefte aan sponzen explosief toe te nemen. Hierdoor werd het zoeken naar natuurlijke sponzen een lucratieve bezigheid op veel eilanden in de Dodekanesos. Het was echter niet zonder gevaar. De sponzen werden door duikers naar boven gehaald die soms wel 70 meter diep gingen. Veel van hen raakten dan ook verlamd, kregen longembolie of decompressieziekte. Het was echter ook een manier om snel veel geld te verdienen en veel duikers leefden dan ook een decadent leven. Veel van de Italiaanse villa's zijn in deze periode gebouwd.
Eind 20e eeuw was het echter gedaan met de sponzenhandel.
Door een nog onbekende oorzaak stierf het merendeel van de sponzen in de Egeïsche Zee. De sponzen die hier nu aan de toeristen worden verkocht worden geïmporteerd uit de Caraïben.
Nu zijn we in de baaien van Bozburun (Turkije), Kizil Adasi, aangekomen, het Turkse equivalent van Simi voor wat betreft de sponzen. Nu worden er in deze omgeving de gulets gebouwd die rond Bodrum en Marmaris toeren met toeristen. We klaren hier in, visa’s en transitlog voor de Don Mare en crew en gaan hier op verder avontuur.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten