Het wordt nu toch weer eens tijd wat bij te praten, want wat gebeurt er veel, kijk nou gisteravond waar we in de kleine baai Stefanos in het noorden van Corfu, bij een restauranthouder de wedstrijd van Oranje konden zien! Airco binnen aan en een extra ventilator bijgeplaatst. Officieel geen tv, alleen voor het nieuws voor hem. Tegen de rust kwam er meer bezoek, de opa van deze Engelsman was Nederlands!!
We aten ondertussen het beste “roasted lamb” in Griekenland ooit en een heerlijke vis! Voor ons een fantastisch afscheid van Griekenland…vandaag nog een dagje fourageren en dan oversteken naar Italië.
We deden Messolonghi aan, (hier hadden we enkele jaren geleden onze winterstop); lagen er aan de kade aan en verbaasden ons over het grote aantal zigeuners dat ronddom de kade kun geïmproviseerde “tentjes”had opgeslagen. Beetje onzeker over de veiligheid liepen we toch begin van de avond naar het stadje en zochten wat te drinken en te eten. Dat is daar geen probleem, maar we ondervonden al gauw dat de normale terrassen, die avond werden aangevuld met incidentele. Lange tafels met stoelen en banken, eten en drinken in overvloed. Het was de afsluiting van 4 dagen feest. In een of andere oorlog had de bevolking van Messolonghi, via een zigeuner, hulp ingeroepen van troepen, uit dankbaarheid geven zij hen per jaar nog steeds 4 dagen eten en drinken en sluiten een en ander af met veel muziek en dans.
Eerder deze maand, Kefalonia, dit eiland staat bekend om zijn aardschokken, gelegen op de breuklijn komen hier met de regelmaat van de klok bevingen voor en ook vorige maand was het weer prijs. Wanneer we in Lixouri willen afmeren komt de Port Police (jawel!)
ons manen weg te wezen de haven is gesloten vanwege gevaar! We spraken tegenover elkaar al onze verbazing uit, omdat de haven leeg was…We wilden hier echter familie oppikken, mijn neef Arie en zijn vrouw Caroline. We stellen ons vaarplan bij en varen naar het tegenovergelegen Argostoli en treffen hen daar.
Een heerlijk weerzien en ik kan je verzekeren, familietrekjes bestaan! Een feest van herkenning. Met hen toerden we wat over het eiland en bezochten ondermeer het Melissana Lake, gelegen in een prachtige grot waar je met een bootje een rondje maakt, mooie lichtval en helderblauw water en niet te vergeten de stalactieten!
Een veronderstelde wijnproeverij eindigde in een kloosterbezoek en een afdaling in een wel erg oud graf, hier kun je beter niet zijn wanneer je claustrofobisch bent! Een bijzonder fijne en buitengewoon gezellige ontmoeting!
Voor de avond toverden we het tegenovergelegen café in Argostoli om tot “Holland House” en genoten van de 1-5 voor Oranje!
Voor een tweede bezoek lag de Don Mare enkele dagen later gereed in Zakinthos. Hier kwamen onze vrienden, Dries en Ida, aan boord. 150 nautische mijlen later vlogen ze van Corfu weer naar Nederland. Het hele scala aan maritieme zaken kwam in die dagen voorbij. Prachtig zeilweer, gelukkig wat dolfijnen langs de boot, harde wind, bijna geen wind, vlakke zee en enorme deining. Met
de WK voetbal was er ook een interessant speelschema te volgen….tenminste voor Dries en Nies ;), we struinden soms in versnelde pas terrassen af op zoek naar beeldschermen!
In Fiskardho, een oud stadje op Kefalonia, wat als enige plek nog NOOIT werd getroffen door aardschokken/bevingen, pikten we het laatste plaatsje aan de kade in. We kregen, zoals te doen gebruikelijk, hulp van restaurantpersoneel aan de kade. ’s Avonds leek het alsof er een knop omgedraaid werd…een hoosbui, het plensde uit de hemel. In de nacht was er stormwind met een kracht dat verscheidene boten van hun anker kwamen, daarna barstte er een vreselijk onweersgeweld los. “Het ankeren…” was tot dusver een makkie, praktisch alle keren gooiden we ons (Rocna)anker en het zat vast. Op Meganisi,
een eiland als een wormvormig aanhangsel,tussen Kefalonia en Lefkas, gooiden we wel 5 keer ons anker uit voor we er in geloofden dat het vast lag! We hoorden later dat het eiland ook bekend stond om de talrijke wespen, daar kwam ik en passant ook achter na een fikse beet tussen de benen, vervelend en pijnlijk. Na Palairos zetten we koers naar Preveza, maar tijdens de tocht stelden we dit bij en belandden in Lefkas-stad aan de kade. Het idylische Parga en Mourtos leverden nog mooie plaatjes en heel gezellige momenten, enerzijds vierden we de verjaardag van Dries en anderzijds speelden we heerlijk klaverjas!
Het bijwerken van de foto’s is vandaag de dag moeilijker dan voorheen, je pakte je toestel selecteerde de foto’s en klaar is Kees, maar nu……..2 mobieltjes, 2 tablets, 1 fototoestel en dan de keuzes!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten