Je moet toch wat!

We zijn er uit hoor….we hebben het buitengewoon naar ons zin en genieten van de Griekse cultuur(!) en het eten en drinken ;).
Om er zeker van te zijn dat Henk ook deze winter iets om handen heeft is hij een autorijschooltje gestart en we hebben ook adequate woonruimte gevonden!!!


“Alle gekheid op een stokje”(?)..we lagen voor anker naast het Oude Fort van Corfu-stad en vonden het een heerlijke stad, toeristisch, dat zonder meer, maar het had ook wel elan. Het park kon zich meten met het Vondelpark in Amsterdam, het was in gebruik als openbare camping, er werd muziek gemaakt en rare snuiters en mooie meiden vertoonden er hun “kunsten”. Terrassen zoals in La Coruna of welke mooie havenstad dan ook en de Esplanade in Corfu, als flaneerstraat, mag er ook wezen.
Omdat we ook wel eens wilden zien wat, volgens de Griekse mythologie, de romantische schuilplaats was van Poseidon hebben we Paxos bezocht. Een groen eiland met turquoise water en pittoreske dorpjes. Olijfbomen bossen en cypressen springen het meest in het oog. Achter de imposante rotsen verbergen zich talloze grotten en er zijn fantastische stranden en kleine of grotere baaien. Wij stranden in Lakka,
en hoewel we feitelijk het plan hadden opgevat er alleen te ankeren voor de lunch zijn we er een nacht gebleven en weten nu waarom Poseidon het er ook naar zijn zin had!
We zeilen de volgende dag vol goede moed naar Parga, een middeleeuws stadje op het vasteland. In de Vaarwijzer “Griekenland”van Ben Brunet de Rochbrune, is het een parel aan zee! En de aanblik is ook heel fraai, veel kleur in de bebouwing, van hoofdzakelijk taverna’s en ristorantes. Het dorp ligt tegen een ruig gebergte met in het midden een dominant fort. Er is een grote pier waar jachten gewoon aan kunnen meren, tenminste aldus Ben BdR; niets is minder waar we werden weggestuurd en moesten ons heil zoeken in de nabijgelegen strandbaai Ormos Valtou. En dat is weer wel waar, in de verschillende pilots en andere watersportliteratuur wordt hierover aangegeven dat er veel toeristische overlast is…waterscooters, bananenboats en grote floating bedden. Deze gillende heksenketel en de angst van een technodisco tot 04.00 ‘s morgens maakte dat we hier dus misschien 3 minuten lagen voor we het anker weer hebben opgehaald en een alternatief vonden in een groene baai, 6 NM zuidelijker in Ayiou Ioannou.