Uitzonderlijk!

Strait of Messina (tussen de teen van Italië en Sicilië)
Volgens de “Imray Mediterranean Almanac” begint de noordelijke stroming onder normale omstandigheden,1 uur en 45 minuten voor hoog water in Gibraltar. Ik had het wel gelezen, maar er verder geen aandacht aan besteed en het dus ook niet nagekeken. Had makkelijk gekund, het staat allemaal opgeslagen in mijn kaartplotter……Er waren ook geen bijzondere omstandigheden, bijna windstil aan de noordkant van Sicilië en vrijwel geen stroming. Onze dagroute was van Lipari naar Messina.Voor de lunch geankerd in de buurt van Milazzo. Nog een leuk incidentje bij het anker ophalen……zeer moeizaam ging mijn anker omhoog,
en jawel hoor, de ankerketting had zich vastgehecht aan een oud en redelijk zwaar anker met een zeer dikke mooringlijn wat daar al jaren op de zeebodem lag. Met veel moeite de boel ontvlecht en we konden weer verder. Bij Capo Peloro even de hoek om, nog een uurtje en dan lekker de stad in.
Onze ervaring is dat er op de Middellandse Zee zelden een stroming van enige betekenis is, maar dat was nu wel even anders. Wanneer je de atlas voor je neemt, zie je ook waarom. De stroming was op dat moment van zuid naar noord. Het komt als het ware in een enorme trechter en wordt ook nog eens haaks omgebogen in het smalste stukje. Dan ook nog een diepte in het begin van 500 meter wat in het smalle deel soms maar 50 meter is. Kolkend water met stroming tegen van 6 knt zorgde ervoor dat we binnen de kortste keren geen meter vooruitkwamen. We werden achteruit gezet zelfs. Achter ons een groot zeiljacht (>25 m) Had kennelijk dezelfde problemen en probeerde een route te vinden om nog wat vaart te houden. Mijn ervaring met het varen op de Nederlandse Waal kwam nu goed van pas. Gewoon naar de “verkeerde wal” , schuin oversteken en elk landtongetje gebruiken om in een draaiende stroom terecht te komen. Het heeft toch nog 2,5 uur geduurd voor we in de haven van Messina vastlagen.
DOOR HENK

Messina. De meest “barokke”stad die ik ooit ben tegengekomen. Veel krullen en ornamenten aan huizen en gebouwen. En dan te bedenken dat de stad aardbevingen en bombardementen heeft doorstaan en dat men na 1945 eigenlijk een nieuwe stad heeft ingericht. Met name de Duomo heeft daardoor een eigen stijl gekregen. Nieuwe materialen maar authentieke architectuur! De klokkentoren speelde om 12.00 uur een hele recital af, waarop mechanische figuren een voorstelling opvoerden.
Na twee maanden zijn we ook weer (even) terug op het vasteland van Europa als we Reggio Calabria aan doen, een stad aan de andere kant van de Straat van Messina. Als we te voet de haven verlaten worden we aangesproken door een taxi chauffeur, hij is druk, praat met handen, voeten en kopieën van pagina’s uit de IMRAY almanac en diverse pilots over de Mediterrane en Italiaanse wateren! Hij slaat ons er letterlijk en figuurlijk mee om de oren en we zijn niet zo goed of we stappen in en hij brengt ons naar het centrum. Een afspraak over de kosten wil hij niet maken en het komt wel goed zegt hij dan ook als we, zonder te betalen, uitstappen in het centrum. Saverio Chirico, wie heeft niet van hem gehoord of over hem gelezen. Rod Heikell en vele anderen roemen zijn servicegerichtheid aan de zeilers die Reggio aan doen. Hij regelt je reparaties, zoekt iets voor je uit en brengt ’s morgens je croissants aan boord. Geeft je een lift naar de Ristorante “waar de beste “Calabrese” spaghetti te eten is! Tegen een aannemelijke prijs” of smeert je eigengemaakte wijn aan en verkoopt (uit zijn kofferbak) een heerlijke Parmagianno (kaas). We maken het mee en doen er ons voordeel mee want als we de volgende morgen vroeg onze lijnen los gooien en vertrekken kan hij nog de croissants aan boord gooien (ook die hij over heeft!!), “so..no spaghetti tonight?” roept hij ons nog na…nee geen spaghetti…wij gaan verder. Jammer ik heb geen foto van hem, maar wel zijn visitekaartje voor als ik nog eens wat nodig heb, moet je maar denken ;)