We zijn aangekomen in Ayamonte. Het is wel even acclimatiseren maar langzaam herkennen we weer de Spaanse gewoontes en vooral het tempo van het leven hier. Henk en Leo zijn eerder gevlogen met in de tassen elk een deel van een ankerlier. Het apparaat was besteld in Nederland en moest ingevlogen worden. Niet veel plek voor andere zaken dus in de koffer. Trudy en ik vliegen op zondag van Schiphol. Hans Spee heeft ons gebracht en ons samen met Krista uitgezwaaid. Ik begin een beetje onfortuinlijk aan de reis. Ik blijk problemen te hebben met mijn SI gewricht. Ik heb er veel last van maar gelukkig wordt ik door de diagnose op afstand, door Hermine, gerustgesteld. “Gun het tijd..” Het betekent dat we op ons gemak in kunnen slingeren. Na de 2de dag bezoek ik toch nog even de eerste hulp en ook daar komen ze tot de voorlopige conclusie “het gewricht”. Ik krijg een injectie met diclofenac en pillen mee voor 3 dagen en dan moet het bijna over zijn. Dat is dan ook zo. We besluiten donderdag afscheid te nemen van Ayamonte en onze eerste haven is Mazagon. Natuurlijk is de wind weer net anders dan de andere dagen en draait hij ook nog eens niet naar de goede hoek dus de motor maar bij.
Gisteren zijn we van Mazagon komen zeilen, met een heerlijk windje in de halfwinder naar Chipiona. We werden half in de middag verrast door een school dolfijnen. Ze waren op een meter of 25 van de boot en hadden geen tijd met ons mee te gaan. Overal zag je ze springen en duikelen. We kregen zelfs een dansje met vier te zien. Er mankeert ook nog wat aan de schroef. Onze (klap)schroef heeft ieder jaar een potje met vet nodig. De motor maakt wel toeren maar de schroef komt niet volledig “in zijn werk”. In Mazagon hadden ze geen tijd om onze boot uit het water te halen maar in Chipiona zijn we dinsdag aan de beurt. Dus nog een factor die ons rustig aan aan deze reis laat beginnen. Vandaag is er storm en de wind giert door de stagen en langs de masten. Morgen maken we met zijn viertjes een trip naar Jerez de la Frontière.
Bar Juanita, uit het boekje van Trudy, hebben we gevonden en heerlijk gegeten van de kleine gerechtjes en tapas. En boven natuurlijk de wijn….. Aangezien we pas op dinsdag met de travellift het water uit kunnen besluiten Trudy en Leo met de auto verder te gaan richting Malaga van waar ze donderdagmorgen vroeg terug vliegen naar Nederland.
Woensdag kriebelt het toch, is het goed weer en besluiten wij verder te varen naar Rota in de Baiha van Cadiz! Rota blijkt een leuk stadje en ze vieren er feest! De Feria de
Primavera (lentefeesten) zoals op veel plaatsen in Andalusie. Het betekent ook dat de middenstand zeer beperkt haar deuren opent. De wind wordt ook sterker en zal nog aanhouden dus kunnen we niet anders dan ons in het feestgewoel storten. Op onze fietsen trekken we naar het feestterrein en genieten van alles wat Andalusie te bieden heeft. Mooie vrouwen met prachtige jurken (oud/jong, klein/groot, dik en dun), statige mannen op paarden en met calèches; veel Manzanilla (met sprite) en het verrukkelijke eten waar ze zich allemaal te goed aan doen.
Gisteren zijn we van Mazagon komen zeilen, met een heerlijk windje in de halfwinder naar Chipiona. We werden half in de middag verrast door een school dolfijnen. Ze waren op een meter of 25 van de boot en hadden geen tijd met ons mee te gaan. Overal zag je ze springen en duikelen. We kregen zelfs een dansje met vier te zien. Er mankeert ook nog wat aan de schroef. Onze (klap)schroef heeft ieder jaar een potje met vet nodig. De motor maakt wel toeren maar de schroef komt niet volledig “in zijn werk”. In Mazagon hadden ze geen tijd om onze boot uit het water te halen maar in Chipiona zijn we dinsdag aan de beurt. Dus nog een factor die ons rustig aan aan deze reis laat beginnen. Vandaag is er storm en de wind giert door de stagen en langs de masten. Morgen maken we met zijn viertjes een trip naar Jerez de la Frontière.
Bar Juanita, uit het boekje van Trudy, hebben we gevonden en heerlijk gegeten van de kleine gerechtjes en tapas. En boven natuurlijk de wijn….. Aangezien we pas op dinsdag met de travellift het water uit kunnen besluiten Trudy en Leo met de auto verder te gaan richting Malaga van waar ze donderdagmorgen vroeg terug vliegen naar Nederland.
Woensdag kriebelt het toch, is het goed weer en besluiten wij verder te varen naar Rota in de Baiha van Cadiz! Rota blijkt een leuk stadje en ze vieren er feest! De Feria de
Primavera (lentefeesten) zoals op veel plaatsen in Andalusie. Het betekent ook dat de middenstand zeer beperkt haar deuren opent. De wind wordt ook sterker en zal nog aanhouden dus kunnen we niet anders dan ons in het feestgewoel storten. Op onze fietsen trekken we naar het feestterrein en genieten van alles wat Andalusie te bieden heeft. Mooie vrouwen met prachtige jurken (oud/jong, klein/groot, dik en dun), statige mannen op paarden en met calèches; veel Manzanilla (met sprite) en het verrukkelijke eten waar ze zich allemaal te goed aan doen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten