Azuurblauw water

De azuurblauwe golven slaan tegen de golfbreker van de haven van Motril. De wind is aangetrokken to 30 knopen, een kleine 7 Bft, de hoek valt wel mee, maar golven!!!!!!! Nee wil je niet zo. Maar we koersen goed de haven in en meren met de achtersteven aan een van de pontons van Club Nautico. Daar liggen we maar weer mooi. We kunnen ook bijna niet wachten om ons tussen de gezelligheid op het terras van de club te mengen. Omdat de voorspellingen op het net en ook van bezoekers van de Club dusdanig zijn dat we voor de volgende dag beter kunnen blijven besluiten we een bezoek te brengen aan Granada. En ja kaartjes voor het Alhambra dien je beter te reserveren…niet geschoten altijd mis. De sercretario van de Club (een chique hoor met een zwembad en tennisbanen) wil ons de volgende morgen (09.00 uur) naar het busstation brengen in Mortril en vandaar vertrekken we om 10.00 uur naar Granada.

Prima bustocht en de Sierra verbaasd ons met haar sneeuw, uitgestrektheid en woeste rotsachtige uitzichten. Inderdaad kunnen we alleen nog een ticket voor het Alhambra krijgen voor 16.30 en de bus terug hebben we om 1800 uur dus dat valt af. We slenteren wel in de tuinen en paleizen van Karel V op het complex. Terug in het centrum willen we de Cathedral bekijken maar op zondag gaat die ook pas om 1600 uur open. Ach misschien een goed idee om eens een stedentrip te boeken naar Cordoba en Granada, dan halen we de schade in. We genieten van andere dingen die Granada ons te bieden heeft.
Granada beschermt haar bevolking en bezoekers voor de zon, door met lange doeken een overspanning temaken over de wegen en straten!Vandaag (25e) zijn we gezeild van Motril naar Almeriamar, een lekker tochtje. Vanaf zee zijn nog steeds de besneeuwde toppen van de Sierra Nevada te zien. In de haven word ik te woord gestaan door een havenmeester die aardig Nederlands spreekt, gewoon veel met mensen spreken en alleen van in de vakanties!(petje af hoor) Ik krijg 2 dagen vrij internetaccess en dat is mooi meegenomen. Alhoewel we verwacht hadden hier een aardige prijs te moeten betalen liggen we voor iets meer dan een tientje!!

Vandaag een maand weg

Als je van Boqueronnes* houdt moet je in de strandtent zijn bij de Puerto La Duquesa. We hebben een aantal dagen in dit plaatsje genoten van zon, zee en ziltigs uit de zee. En natuurlijk Gin Tonic. En als je genoeg drinkt, zing je alle Engelse toppers uit volle borst mee!!

Duquesa is een Britse enclave kan ik haast zeggen. Veen restaurants en shops worden uitgebaat door Engelsen, dus alles is zo’n beetje Engels op alle administratie en gedoe op het havenkantoor na dan. De tweede dag dat we er waren had ik een afspraak met Norma een vriendin die ik al jaren niet meer had gezien en gesproken, dan via de mail. Een heerlijke stranddag werd het en met de lunch kwam Henk om de hoek en trakteerde ons op het lunchje met o.a. de Boqueronnes.
Fuengirola werd onze volgende stop. Hier komt heel Europa, we horen Scandinavisch, uiteraard Engels, Belgisch, Frans en veel Nederlands. Het heeft van vroeger toch nog een oude kern behouden, met sfeervolle kleine straatjes met talloze eettentjes. Henk is bezig een loopplank te maken en heeft ook niets anders in zijn hoofd dan de uitvoering hiervan. We liggen ook hier met onze achtersteven naar het ponton/kade en daar moet je een lijn oppikken die vast zit aan een anker ver uit de kant. Het is dus zorg dat je niet te dicht onder de kademuur komt, vandaar de loopplank (anders kan je er niet af). Dus gister na veel zoeken en ronddolen is er een ladder , die is voorzien van wieltjes (ook voor het aanleggen straks in Griekenland) en nu nog hout over de treden van de ladder en dan is de klus geklaard

en kunnen we verder. Vandaag was gelukkig een bewolkte dag die we op deze manier goed hebben besteed. De volgende haven die we aan gaan doen is Puerto Caleta de Velez, de laatste haven van Andalusie.

*Ansjovisjes in een dun melkpapje gedoopt en gefrituurd. Sssmmmullllennnn!

Gibraltar

Inmiddels zijn we aangekomen in Gibraltar, bocht om en we zijn aangekomen waar we naar toe wilden….”the Med”.
In Cadiz hebben we nog een dag verwaaid gelegen. Het is een leuke stad en doet ons denken aan La Coruna. Veel, ja heel veel kleine straatjes(dit overigens in tegenstelling tot LC) met talloze winkeltjes en eettentjes en terrassen. De laatste dag hebben we El Cortes Ingles bezocht en een printer aangeschaft en zo nog wat dingen die een mens eigenlijk niet nodig heeft maar toch aanschaft ;)
We wilden niet nog een dag in de haven blijven dus zijn we naar Puerte Santa Maria gevaren. Veel achterstallig onderhoud en Inter Boat Marinas (steigerbouwer) kan hier veel goed doen. Fietsen aan dek gelaten en te voet het plaatsje bekijken. Uitgestorven…..hier was juist dit weekend het Lente feest en andere festiviteiten. Na heel wat kilometers van links naar rechts en zuid naar noord te hebben gelopen kwamen we op het Plaza des Torres, en billboards duiden het al aan, in de vroege avond stierenvechten. We hadden onsvoorgenomen dat eenmaal in ons leven eens bij te wonen en hier was een gelegenheid. We gaan eens helemaal onderzoeken wat de bedoeling is van dit schouwspel, maar een ding is zeker, de beesten worden getreiterd, gefolterd en mishandeld. We kunnen ons niet aan de indruk onttrekken dat ook de Spanjaarden zelf minder animo tonen. De arena was oud, kaarten zijn verkrijgbaar aan de, Sol y Sombre, zijde. Iedereen aan de zonkant zit dus na een uur ook te puffen en heeft zere ogen van het tegen de zon in kijken. Afijn we hebben het gezien en meegemaakt, de witte zakdoekjes voor de beste toreador of is het pareador? De oeh’s en ah’s en de olé’s en de specifieke sfeer, maar NIET MEER DOEN!
Volgende dag afgereisd tegen de wind in naar Barbate, nou dat is ook niks. Vlug naar Gibraltar en na enkele uren een ander continent zien liggen, dat is een rare ervaring zo vanaf je eigen bootje. Eerste nacht hebben we het nieuwe ankerlier uitgeprobeerd en het werkte uitstekend, volgende morgen ook geen problemen met het ophalen, dat kon nu gewoon vanuit de kuip, pff. wat een geluk.

Vandaag hebben we de Rock bezocht. Apies kijken en mooie foto's over de baai van Gibraltar en de Middellandse Zee.

Meer mensen onderweg

Nog steeds zijn we in Cadiz, de Levante wil maar niet afnemen en heeft zelfs de richting veranderd. We hebben nu zuidoost of oosten wind. Dus nog even rustig aan dan maar. In Rota hebben we Duitse zeilers ontmoet die ook graag weer verder willen.

Gisteren zijn we doorgezakt met onze Engelse buur. Een kerel die al drie jaar onderweg is en al heel wat heeft gezien. In zijn eentje trekt hij rond. Aan boord hebben we geborreld en hapjes gesnoept. Ook hij is nog niet van plan te vertrekken. Het zekere voor het onzekere!! In de stad hebben we net weer een Frans echtpaar ontmoet, waar we eerder deze week al een weer praatje mee hadden gemaakt, zij willen ook niet eerder onder zeil dan zondag. Dus je begrijpt we omringen ons met gelijkgestemde zielen en nemen geen risico's.

Cadiz is een gezellige stad met kleine (winkel)straatjes, veel terrassen en inmiddels heerlijke temperaturen. We kruisen de stad door op onze fietsjes en vinden steeds weer iets bijzonders. We scoren iedere dag wel 28 graden en 's avonds koelt het af naar 18, 19.

Wat achterstallige informatie.

We zijn aangekomen in Ayamonte. Het is wel even acclimatiseren maar langzaam herkennen we weer de Spaanse gewoontes en vooral het tempo van het leven hier. Henk en Leo zijn eerder gevlogen met in de tassen elk een deel van een ankerlier. Het apparaat was besteld in Nederland en moest ingevlogen worden. Niet veel plek voor andere zaken dus in de koffer. Trudy en ik vliegen op zondag van Schiphol. Hans Spee heeft ons gebracht en ons samen met Krista uitgezwaaid. Ik begin een beetje onfortuinlijk aan de reis. Ik blijk problemen te hebben met mijn SI gewricht. Ik heb er veel last van maar gelukkig wordt ik door de diagnose op afstand, door Hermine, gerustgesteld. “Gun het tijd..” Het betekent dat we op ons gemak in kunnen slingeren. Na de 2de dag bezoek ik toch nog even de eerste hulp en ook daar komen ze tot de voorlopige conclusie “het gewricht”. Ik krijg een injectie met diclofenac en pillen mee voor 3 dagen en dan moet het bijna over zijn. Dat is dan ook zo. We besluiten donderdag afscheid te nemen van Ayamonte en onze eerste haven is Mazagon. Natuurlijk is de wind weer net anders dan de andere dagen en draait hij ook nog eens niet naar de goede hoek dus de motor maar bij.
Gisteren zijn we van Mazagon komen zeilen, met een heerlijk windje in de halfwinder naar Chipiona. We werden half in de middag verrast door een school dolfijnen. Ze waren op een meter of 25 van de boot en hadden geen tijd met ons mee te gaan. Overal zag je ze springen en duikelen. We kregen zelfs een dansje met vier te zien. Er mankeert ook nog wat aan de schroef. Onze (klap)schroef heeft ieder jaar een potje met vet nodig. De motor maakt wel toeren maar de schroef komt niet volledig “in zijn werk”. In Mazagon hadden ze geen tijd om onze boot uit het water te halen maar in Chipiona zijn we dinsdag aan de beurt. Dus nog een factor die ons rustig aan aan deze reis laat beginnen. Vandaag is er storm en de wind giert door de stagen en langs de masten. Morgen maken we met zijn viertjes een trip naar Jerez de la Frontière.
Bar Juanita, uit het boekje van Trudy, hebben we gevonden en heerlijk gegeten van de kleine gerechtjes en tapas. En boven natuurlijk de wijn….. Aangezien we pas op dinsdag met de travellift het water uit kunnen besluiten Trudy en Leo met de auto verder te gaan richting Malaga van waar ze donderdagmorgen vroeg terug vliegen naar Nederland.
Woensdag kriebelt het toch, is het goed weer en besluiten wij verder te varen naar Rota in de Baiha van Cadiz! Rota blijkt een leuk stadje en ze vieren er feest! De Feria de Primavera (lentefeesten) zoals op veel plaatsen in Andalusie. Het betekent ook dat de middenstand zeer beperkt haar deuren opent. De wind wordt ook sterker en zal nog aanhouden dus kunnen we niet anders dan ons in het feestgewoel storten. Op onze fietsen trekken we naar het feestterrein en genieten van alles wat Andalusie te bieden heeft. Mooie vrouwen met prachtige jurken (oud/jong, klein/groot, dik en dun), statige mannen op paarden en met calèches; veel Manzanilla (met sprite) en het verrukkelijke eten waar ze zich allemaal te goed aan doen.

We zijn van de kant

Ik heb voor dit blog een prachtige tekst klaar maar kan het helaas niet via deze computer (een internetafe in Cadiz) overgezet krijgen. Maar dat houden jullie dus te goed.
Het is (ook hier) prachtig weer en onze vrienden Trudy en Leo zijn afgelopen dinsdag van boord gegaan. Wij alles weer gewassen en gepoets en vertrokken naar de Baie de Cadiz. Nu liggen we in Rota een heel leuk stadje waar deze vier dagen de Feria gehouden wordt. Tijdens deze feesten in Andalusie hebben ooit W.A. en Maxima elkaar leren kennen in Sevilla. De lentefeesten, het is een drukte van belang en mooie meisjes in mooie jurken sieren de het feestterrein.
Vandaag zijn we met de ferry naar Cadiz gegaan en verkennen hier de boel een beetje. Maar we komen hier ook nog met de Don Mare.
Ook Khen heeft het weer naar zijn zin en ligt regematig met zijn buikie in de zon. Binnenkort dus meer. Men zegt dat er Oostenwind op komst is, dus misschien duurt het nog een weekje voor we Gibraltar binnenlopen.