Op naar de "winterplek"

Onze plannen zijn om via de noordelijke eilanden van de Dodekanesos, over te steken naar de Cycladen, eveneens de noordkant en zo de Sardonische golf met Aegina te bereiken. De boot gaat de kant op bij Boatyard Asprakis en we hebben een terugvlucht geboekt op 11 oktober, dus we hebben nog even.

Ons eerste eiland is Samos en het stadje Phytagorio (waar Phytagoras geboren zou zijn) en een korte busrit brengt ons naar het Archeologisch museum van Samos (in Vathi) waar ik oog in oog kom te staan met het grootse vrijstaande standbeeld uit de oudheid, een 5 meter hoog marmeren kouros gewijd aan Apollo, indrukwekkend hoor! Ons volgende eilandbezoek geldt het Jeruzalem van de Egeïsche Zee, Patmos. Onze zeiltocht er naar toe was met NW wind, kracht 5 een zeer voorspoedige en we gingen als een speer….en bij kracht 7 als 2 speren.

Er lag ons een “aardige golf” op de kont maar het ging uitstekend. De laatste paar mijlen gaan we een diepe baai in en na een klein uurtje varen komen we in de haven van het kleine plaatsje Skala aan, waar zich taverna’s, hotels, winkels etc. bevinden en er heerst een gemoedelijke sfeer.

Patmos is het noordelijkste eiland van de eilandengroep “Dodekanesos” dat letterlijk “twaalf eilanden” betekent, maar in werkelijkheid zijn er meer dan twaalf bewoonde eilanden in dit zuidoostelijke deel van de Egeïsche zee, dicht bij Turkije. Pas sinds 1948 horen deze eilanden officieel bij Griekenland, daarvoor waren er steeds vreemde overheersers geweest, als laatste de Italianen. Meestal is dit aan de keuken van een bepaalde regio te merken en aangezien we toch aan de kade lagen afgemeerd tegenover een restaurant, eten we daar ’s avonds een hapje. Wat je zegt! Heerlijk…..Henk noemt het “smaaksensaties” en ik “cadeautjes”. Vegghera, winnaar van de “Best restaurants Award” of Greece.

Natuurlijk maken we ook een trip naar het Johannesklooster vanuit het haventje gaat een slingerweg van 5 km omhoog naar het klooster, waar ook de vroegere hoofdplaats Chora ligt. De monniken van het klooster houden zich wel aan de strenge Byzantijnse regels,maar leven niet allen binnen de kloostermuren.

Patmos heeft verder enkele ongerepte, prachtige zand- en kiezelstranden en we overwegen om ze dan wel met de bus, of wel met de boot als ankerstop aan te doen.